บนเส้นทางชีวีที่ว่างเปล่า : กลอนคติชีวิต(กลอนแปด)
๏ ธรณิน ดินแดน แสนกว้างใหญ่ เหล่าแมกไม้ ลงราก
เป็นหลักฐาน
ภูเขาสูง เสียดฟ้า
นภาทะยาน ตั้งตระหง่าน ดาลดล
บนดินดอน
๏ ชลธี รี่ไหล ไม่สิ้นสุด มหาสมุทร อุตดม
สมบูรณ์สร
ต่างอาศัย ดินเอื้อ
เกื้ออาทร เป็นบวร
บพิธ กฤษฎา(บพิธ=สร้าง,กฤษฎา=ที่ทำแล้ว)
๏ บนเส้นทาง ชีวี ที่ว่างเปล่า จิตใจเร่า กระสัน
ตามตัณหา
อยากจะมี อยากเป็น
เช่นมายา สู้อุตส่าห์ ฝ่าฟัน
ชีวันชนม์
๏ ยึดข้าวของ เครื่องใช้ หมายยศศักดิ์ เป็นที่รัก มักได้
พิไลล้น
เมื่อประสบ ปัญหา
ชะตาตน เข้าตาจน หม่นจิต
วิกฤติใจ
๏ ไม่มีที่ พึ่งพา อุราปัก ไม่มีหลัก พักพิง
อิงอาศัย
ไม่มีเครื่อง นำทาง
เคว้งคว้างใจ ไม่มีกำ ลังไกร
ใช้ชีวี
๏ ต่างจากผู้ พึ่งธรรม นำดวงจิต ใช้ชีวิต พิษฐาน
ครรลองศรี
ถือหลักธรรม ค้ำจุน
คุณความดี เป็นวิถี สุขสันติ์
มั่นคงเอย ฯ
๑๐ มกราคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น