คุณข้าว ชาวนา : กลอนสุภาพ(กลอนเจ็ด)
๏ รุ่งสาง ลางแสง
ไก่แข่งขัน..................คืนวัน จันทร์เยือน เดือนสิบสอง
ชาวนา ขยัน
ตามครรลอง..........................กสิกรรม ช่ำชอง ท้องทุ่งแดน
๏ มือหยาบ จับเคียว
เกี่ยวตอก-กระสอบ.....หิ้วหอบ ประคอง ทั้งสองแขน
ผิวเกรียม แดดกร้าน
ไม่คร้านแกร็น...............เด็ดเดี่ยว เหนียวแน่น แล่นนาดาย
๏ ข้าวแก่ แลเหลือง
ประเทืองล้ำ...............เหลือน้ำ ลามท่วม อ่วมเสียหาย
รวงล้ม จมน้ำ
ลมพร่ำพาย............................ฝนซ้ำ พรำสาย ไร้ปราณี
๏ ข้าวรอด ปลอดโรค
ปานโชคช่วย.............เกี่ยวด้วย เคียวขอ ไม่ท้อหนี
ก้มหน้า ก้มตา
อุตส่าห์มี...............................รวบ-เกี่ยว เหลียวดี อย่ามีภัย
๏ มัดรวง พวงเรียง
เพียงทิวแถว.................ตามลาน ตากแล้ว แน่วขวนไขว่
มัดแล้ว มัดเล่า
ฟาดเข้าไป............................เมล็ดร่วง เมล็ดไล่ มากก่ายกอง
๏ ตักใส่ กระสอบ
หอบขึ้นรถ.......................ขายใช้ หนี้หมด จรดใจหมอง
ชีวา ชาวนา
น้ำตานอง..................................จำต้อง จับเจ่า เศร้าลำเค็ญ
๏ ตักข้าว แต่ละคำ
จดจำไว้........................ลำบาก ยากได้ ให้ค่าเห็น
เคี้ยวข้าว คราวใด
คิดให้เป็น...........................กลืนข้าว กลืนเข็ญ เห็นคุณเอย ฯ
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น