ชมความงามของธรรมชาติ : กลอนสุภาพ
๏ โอ้...เจ้าช่อผกากรอง
ของคนยาก.....ข้าฯลำบาก จากแดนดิน ถิ่นสถาน
มาเที่ยวท่อง
ทุ่งท้องไร่ ในกันดาร............หมายเสพศานติ์ พิมานดิน ถิ่นพนา
๏ โอ้...เจ้าดอกพะยอม
หอมกลิ่นเอ๋ย.....ข้าฯเพิ่งเคย เชยพนม ชมพฤกษา
ธรรมชาติ สัตว์อาศัย
ไกลนรา....................แสนโสภา ประทับจิต ประวิตรใจ
๏ โอ้...เจ้าพวงชมพู
ผู้เลอเลิศ...............ข้าฯบังเกิด เทิดสัจจา อัชฌาศัย
ชลชาติ อัศจรรย์
บันเทิงใจ........................อากาศใส บริสุทธิ์ ดุจอมร
๏ โอ้...เจ้ากาญจนิกา
พิสมัย..................ป่ากว้างใหญ่ เปรียบได้กับ อัปสร
มโหรี ปักษีสรรค์
บรรเลงรอน......................เสียงใสอ่อน แหวกซอนทรวง ดวงฤดี
๏ โอ้...เจ้าแก้วการะเกด
เนตรยา.............เพียงได้นั่ง อยู่กลางป่า พนาศรี
ก็พิเศษ เหตุผลสม
รมณีย์...........................อย่างไม่มี ที่ไหนๆ ในนคร
๏ โอ้...เจ้าราชาวดี
วิลาวัลย์....................อยากจะฝาก ชีวัน ซานสิงขร
แต่บุญน้อย คล้อยทิวา
จำลาจร.....................อกอาวรณ์ จะย้อนมา ภายหน้าเอย ฯ
๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น