ว่าด้วยคน : กลอนคติสอนใจ

        

ว่าด้วยคน : กลอนคติสอนใจ

๏        ฆ้องจะดัง เพราะคนตี.....................คนจะดี มีครูสอน

สอนเขาไซร้ อย่าใจซอน........................สอนตนก่อน สอนดีเพียงใด ?

๏        พึ่งคนอื่น ไม่ได้มาก.......................พึ่งลำบาก ยากไฉน

พึ่งตนเอง ไม่เกรงใจ.............................พึ่งได้ง่าย ได้ดีงาม

๏        เรารักใคร ไม่รักเท่า.........................เรารักเรา หลายเท่าหลาม

ใครรักเรา อย่าเมาความ..........................รักไม่งาม เท่าพล่ามพราย

๏        คนไร้ศีล หมิ่นหลักธรรม....................มักคิดต่ำ ทรามสาสาย

เห็นแก่ตัว มัวเมามาย..............................เรื่องยิ่งใหญ่ ไม่ยอมทำ

๏        พากเพียรหมั่น การศึกษา...................สร้างปัญญา ฉลาดล้ำ

พากเพียรเล่น เป็นพาลลำ-.......................บากต้อยต่ำ ระกำตน

๏        อายุไม่ ทำให้ใคร..............................เป็นผู้ใหญ่ ในบัดดล

คุณธรรม ค้ำกมล.....................................ทำให้พ้น ทางพลพาล

๏        บางคนเก่ง เพราะอวดโอ้.....................บางคนโก้ เพราะสร้างสาน

บางคนเด่น เพราะเป็นพาล..........................บางคนดาล เพราะคราญดี

๏        การเข้าใจ ในตัวคน..............................ศึกษาจน พ้นชีวี

ปองประมาท ปราศสุขี.................................คนมากมี พิสดาร ฯ

๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๔