แม่.....: โคลงสี่สุภาพ
๑. อันอ้อมกอดแม่แล้............อุ่นอบ
กว่าแห่งไหนในพิภพ.............สบสู้
หนาวใดในโลกจบ................เพราะแม่
รักใดในโลกรู้.......................แต่แท้แม่ถนอม ฯ
๒. อันกับข้าวแม่แล้................อร่อยนัก
กว่าแห่งไหนในจัก-................(ก)รวาลนี้
แม่มีเสน่ห์ปลายจวัก...............ปักอก ลูกแฮ
รักแม่มิแร่ลี้..........................ลับหล้าสุธาสวรรค์ ฯ
๓. อันคำพูดแม่แล้...................สุจริต
ประหนึ่งปิยะมิตร.....................ชิดเชื้อ
แม่สอนสั่งรังสฤษฏ์..................สุขส่ง
เพราะแม่ลูกแลเคื้อ...................คู่ค้อมเคียงสกุล ฯ
๔. อันสรรพ์สิ่งแม่ให้..................ใดเสมอ
แหล่งหลากยากจักเจอ...............เพียบเพี้ยง
เสมือนว่ามาบำเรอ....................ลูกแหง่
ใจแม่หมายแลเลี้ยง...................กว่าสิ้นอาสัญ ฯ
๕. อันพระคุณแม่เพี้ยง................พระสุรีย์
สอดส่องผองปถพี......................ปกป้อง
งามดุจดั่งรังค์ระวี........................วิสิษฏ์
หลอมหล่อต่อชีพพ้อง..................สุดหล้าประภาสรรค์ ฯ
๖. รำลึกคุณแม่ไท้........................เทียมทาน
กรานกราบศุภอุปการ....................เทิดฟ้า
กตัญญูกตเวทิฐาน........................แด่แม่
ตราบแผ่นดินสิ้นหล้า.....................ตราบให้ไตรสนอง ฯ
๒๙
พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น