มิตรภาพ : กลอนดอกสร้อย

 มิตรภาพ : กลอนดอกสร้อย

๏      มิตรเอ๋ย มิตรภาพ................................ซึ้งซึมซาบ จับจิต ชิดไฉน

ดั่งน้ำทิพย์ จากฟ้า สุราลัย...........................ดุจฝนใส ไหลริน พินทุพา

๏      บุษบา ว่างาม ยังทรามงด......................มธุรส หมดหวาน มิหรรษา

ลิ้มอิ่มเอม เปรมทัศน์ กว่าภัตตา.....................กฤษณา ว่าหอม ยังยอมยวน

๏      อบอุ่นยิ่ง สุริยัน เหมันตะ.........................ชุ่มอุระ กว่าวสันต์ มิผันผวน

คิมหันต์ลม ไม่ชมชื่น รมย์รื่นชวน.....................สุขอบอวล สรวลตลบ สบฤดี

๏      บริสุทธิ์ ดุจน้ำค้าง กลางสิงขร...................ภาสกร ยังรอนแสง แรงหลีกหนี

ประภาเพ็ญ ยังเย็นพร้อย ด้อยพลี.....................ชลธี มิชุ่มฉ่ำ ลุ่มล้ำเชียร

๏      บันดาลให้ ต่างแดน แม้นบ้านเกิด...............ต่างเผ่าพันธุ์ บรรเจิด เทิดเสถียร

เพิ่งพบเห็น เป็นพี่น้อง พวกพ้องเพียร.................ร่วมแลกเปลี่ยน น้ำใจ มากไมตรี

๏      บรรเทาทุกข์ สุขปลอบ มอบปลุกจิต.............บรรเทาพิษ ปัญหา ระหายหนี

บรรเทาโรค โชคร้าย กลายกลับดี.......................บรรเทาเศร้า เหงาโศกี เปรมปรีดิ์ไกร

๏      ช่วยประสาน งานสาว เสริมก้าวหน้า..............ช่วยขจัด ปัญหา อุปสรรคไส

ช่วยให้สู้ ชีวี มิเกรงภัย......................................ช่วยจุนค้ำ กำลังใจ พรายเพริศเพรา

๏      อย่าคิดแคบ แอบเอน เห็นแก่ตน...................อย่าทุจริต จิตฉล กมลเฉา

อย่ากลั่นแกล้ง แบ่งเบียด เกลียดเขา-เรา...............อย่าชั่วเขลา โฉดร้าย ใจทมิฬ

๏      มิตรภาพ จะฉาบไล้ ให้โลกสวย.....................เอื้ออำนวย น้ำใจ ใสถวิล

สุขสงบ สบสวรรค์ พิมานดิน.................................ตราบฟ้าสิ้น อจินไตย กัลป์ไกลเอย ฯ

๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๔