ดาว จ๋า…: กลอนจรรโลงใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏
รัชนี...รติเหมันต์สมัย......................ฟ้าใส...ไร้เมฆเสกสรรค์ฉันท์ฉลอง
สุริยัน...ลับหล้าจรัลครรลอง....................ฟ้าต้อง...มืดหมองพร่องนภาลัย
๏
สุริยา...อำลา ณ ประจิมทิศ...............ชีวิต...มืดมิดทั้งจิตทั้งใจ
ท้องฟ้า...ดาราทยอยพร้อยใส..................ไสว...สว่างท่ามกลางรัชนี
๏ ดาวจ๋า...ส่องทางให้ข้าฯได้ไหม ?.......ทำไฉน ?...สมหมายดังใจได้ศรี
ปัญหา...อุปสรรคหนักห้ำย่ำยี.....................สุขี...สุขสมรมย์รื่นขื่นมลาย
๏ ดาวสวย...ช่วยบอกทางออกได้โปรด.....ขอโทษ...ข้าฯหดหู่อยู่ไม่หาย
ขัดสน...ขัดข้องคับข้องหมองมาย................ทำไฉน?...จิตใจสดใสเสียที
๏ ดาวเด่น...เห็นใจข้าฯด้วยช่วยสอน.........เดือดร้อน...บั่นทอนรอนไร้สุขี
ศัตรู...อยู่ทั่วชั่วนาตาปี...............................อยากมี...วิธีเปลื้องทัณฑ์พันธนา
๏
ดาวเอ๋ย...ช่วยเผยทางพร่างดั่งฝัน...........รังสรรค์...ชีวันลานวาสนา
เปลี่ยนปรับ...สรรพสิ่งเพียงนิ่ง-หลับตา...........ลืมตา...พบว่าชีวาสวยงาม
๏ ดาวหนอ...ข้าฯขออนุญาตนิทรา................หลับตา...ราตรีสวัสดิ์รัตติขาม
คาดหมาย...จะไปแดนดาวพราวคาม...............ติดตาม...คำตอบปลอบจิตติดดาว ฯ
๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น