ธรรมชาติ วิกฤติ : วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

ธรรมชาติ วิกฤติ : วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๏      แลแล้วก็แจ้งอนิจตา...................อวิชา พลาสัจจ์

บทเรียนบ่เพียรบ่สมพัฒน์...................บ่มิคลาด บ่มีคลา

๏      ข้าวน้ำก็ขาดบ่มิจะกิน...................ตระถิ่น ตะกายหา

อดอยากก็เยือนปะนครา......................ชลนอง ชลานัยน์

๏      หน้าร้อนก็แล้งชลบ่มี....................ชลธี จะรินไหล

ร้อนเร่านรกนิรยะไกร..........................กมลา พิกลการ

๏      หน้าฝนก็ฝ่าอุทกภัย......................ทรให้ ทลายราญ

บ้านช่องก็ชมชลสถาน.........................อพยพ อพบเย็น

๏      หน้าหนาวก็หนาวสะทกสั่น..............มหครั่น มหันต์เข็ญ

ผ้าห่มจะห่มระดมเป็น............................มิสนอง สนานชน

๏      เภทภัยพิบัติสหประพัทธ์..................พนตัด พนัสต้น

เผาผลาญพลังพลระคน..........................ระกำย้อน ระกร่อนยืน

๏      แกล้งธรรมชาติทุจริต์แกล้ง................ก็แสลง สลอนคืน

กินใช้ผลาญผจญกลืน.............................ผลทุกข์ ผลาทน

๏      คิดได้ก็คิดสะสุจริต...........................จะพิชิต พิบัติพ้น

ชักช้าจะต้องทุรกมล................................ทุรล้น ทุรนราย ฯ

๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๔