รักษาหน้าที่ = รักษาธรรม : กลอนคติสอนใจ
(ละเลยฉันทลักษณ์)
๏ ลมพัดพา
เมฆาคลุ้ง..................เมฆพยุง ฟุ้งฟูมฝน
ฝนนำน้ำ
ชุ่มฉ่ำชล..........................น้ำระยล ดลเยือกเย็น
๏ หากวันใด ลมไม่พัด..................เมฆาขาด ไปปราศเห็น
ฝนไม่ยาม
น้ำไม่เย็น........................โลกหมุนเว้น เน้นนิ่งวาย
๏ ทุกชีวี
บนพิภพ..........................คงสิ้นจบ สบสลาย
เพราะธรรมชาติ
หยัดมิกลาย................สิ่งทั้งหลาย ได้อยู่ยง
๏ สรรพสิ่ง
มีสถานะ.......................ทุกชีวา อานิสงส์
มีหน้าที่
ต้องธำรง..............................เครื่องชี้บ่ง คงค่าคุณ
๏ หากเพิกเฉย
เลยหน้าที่.................ชั่วช้ามี ชี้สถุล
หากเกียจคร้าน
งานค้างตุน...................เสียสมดุล เกิดวุ่นไว
๏ หากวิปริต
ผิดหน้าที่......................ปัญหาปรี่ สิเสียไส
ไม่เป็นธรรม
อำเภอใจ...........................ระเบียบไร้ ภัยเภทมี
๏ ธรรมะคือ
ความถูกต้อง....................คือครรลอง ของวิถี
คือกฎเกณฑ์ เป็นความดี.......................คือนิยาม
ความเป็นจริง
๏ การรักษา
ทำหน้าที่.........................เป็นความดี เหนือทุกสิ่ง
เป็นสัจจา
อย่าทอดทิ้ง............................บุญเพริศพริ้ง ยิ่งใหญ่เอย ฯ
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น