แอบเขียนคำ รำพันรัก : กลอนรัก
๏ ริมชายหาด อัสดง วรงค์สุร (อ่าน สุน ) แสงทองอุ่น ละมุนไม
พรายสีสัน
ทาบ นภา ทาทะเล
เวชยันต์ ระยิบยับ ประดับวัน
กาลเวลา
๏ เดินเรียบลัด ริมหาดทราย ให้คลื่นซัด เท้าสัมผัส น้ำสาดใส
ใจเหว่ว้า
ตาเหม่อมอง
ท้องฟ้าเย็น เห็นดารา ทยอยภา ระวับวาว
ราวมณี
๏ ระบายคำ ซ่อนความนัย ให้ความรัก บนผืนทราย
หมายประจักษ์ เป็นสักขี
บรรยายพร่ำ ลำนำพาทย์
ลาดกวี ด้วยพจี มิเคยพลั้ง
ดังออกไป
๏ ความซ้ำซ้ำ คำซึ้งซึ้ง ระรึงจิต เขียนติดติด ขีดขัดขัด
อกหวาดไหว
คำลับลับ ขับร้อยร้อย
คล้อยเรียงไร คำคล้ายคล้าย
ใคร่รักรัก ภักดิ์พธู
๏ เงยหน้ามา สารภาพ ซาบท้องฟ้า วาดภาษา วาทศิลป์
จินด์อดสู
พริ้งกว่าดาว
พราวกว่าเดือน เกลื่อนกลาดกรู ให้รับรู้
อยู่แค่เวียง เพียงเทวา
๏ ตะวันลับ สรรพสิ่ง นิ่งสงบ เสียงคลื่นซบ
บรรจบทราย อาลัยหา
นั่งเดียวดาย บนชายหาด
บาดอุรา ขลาดไม่กล้า สารภาพ
ตราบต่อไป ฯ
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น