ไม่เชื่อต้องกล้าพิสูจน์
: กลอนเจ็ด
๏ ใบไม้ ไกวแกว่ง ตามแรงลม................ระบม
โหมพัด สะบัดพลิ้ว
ใบแห้ง แล่งหลุด
ลมฉุดปลิว...................แสงแดด แผดผิว กิ่วหดดล
๏ พุ่มไม้ ใบหญ้า
ในหน้าหนาว...............ดูราว เศร้าสร้อย คอยน้ำฝน
สีสัน เศร้าหมอง
เหมือนต้องมน-..............ตราดล คำสาป อับฤดู
๏ สุข-ทุกข์ สรรพใด
ในวันนี้...................ล้วนมี เก่ากรรม นำมาสู่
วัฏฏะ สังสาร์
เช่นตราชู..........................คงอยู่ คู่หล้า นภาครอง
๏ กรรมใด ใครทำ
ในยามนี้....................ผลมี ภายหน้า ตามสนอง
ทำดี ได้ดี
มีครรลอง..............................ทำชั่ว ชั่วข้อง ตกต้องคืน
๏ มีเหตุ มีผล
มีกลไก...........................ชีวี พิสัย ไม่อาจฝืน
แม้นมาด ปรารถนา
หา(ความ)ราบรื่น........จงยืน อยู่บน กุศลการ
๏ อย่าเบียด เบียนใคร
ให้ลำบาก............อย่าพราก ผู้ใด ไปจากศานติ์
อย่าหลอก ลวงช้ำ
ระกำมาน...................อย่าทุจริต คิดผลาญ ลาญแผ่นดิน
๏ หมั่นทำ บุญทาน
กรรม์สุจริต...............ดำเนิน ชีวิต ชิดธรรมศิล(ศีล)
เมตตา กรุณา
เป็นอาจิณ........................กิเลส เฉทสิ้น ดวงวิญญาณ์
๏ คำใช้ " ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่
"..............มักคู่ ไสยศาสตร์ (หา)ใช่ศาสนา
คำสอน คอนสัจจ์
พุทธปรัชญา.................ควรกล้า พิสูจน์ (ให้)ยุติเอย ฯ
๓ มกราคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น