วิถีอริยสัจ : กลอนหก
๏ (การ)เกิดเป็นทุกข์
ผูกพันจิต..................ส่องชีวิต วินิจฉัย
ต้องเกิดมา เพราะอะไร
?...........................ทำอย่างไร ไม่กลับมา ?
๏ (ความ)แก่เป็นทุกข์
ก็ฉุกคิด...................ปานลิขิต ประดิษฐ์ปัญหา
กายเสื่อมทราม
ความชรา..........................คือชะตา ชีวาคน
๏ (ความ)พยาธิ
ทวีทุกข์...........................โรคภัยรุก อุกอาจล้น
เจ็บไข้เครียด
เบียดเบียนคน.......................ตลอดชนม์ ตลอดวัย
๏ (ความ)ตายวายวาง
สร้างทุกข์โศก...........ก่อวิโยค วิญญาณไส
จากคนรัก
ของชอบใจ...............................สู่หนไหน ใครรู้ดี ?
๏ ความโศกสรรพ
คับแค้นทรวง..................ลำบากหน่วง ไม่อาจหนี
ไม่สบาย(กาย-ใจ)ร่ำไรมี.............................คือสิ่งที่
ทุกขารมย์
๏ ประสบสิ่ง
มิชอบใจ...............................อยากจะได้ ไม่ดั่งสม
พลัดพรากดื่น
ของชื่นชม............................ย่อมตรอมตรม จมทุกข์จร
๏ คือวิถี
ที่ตามติด....................................ทุกชีวิต คิดไถ่ถอน
ไม่อาจแม้
แต่สั่นคลอน...............................กรรมาจร กรวัฏฏา
๏ คือธรรมชาติ
คาดชีวิต............................ผลผลิต แห่งสังสาร์
รบกวนใจ
ให้ระอา......................................พึ่งศึกษา พุทธธรรม
๏ ด้วยวิถี
อริยสัจ......................................ปฏิบัติ ประวรรตล้ำ(ประวรรต=เป็นไป)
ผลสัมฤทธิ์
ชีวิตนำ.....................................สุคติด่ำ ความยินดี
๏ ไม่ต้องมา
เกิด-ชรา-ตาย..........................ไม่ต้องกาย-ใจโศกศรี
คือเป้าหมาย
ปลายทางที่.............................ศาสนานี้ ชี้ไว้เอย ฯ
๒๔ มกราคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น