คนดี..มั่นคงในความดี
: กาพย์ฉบัง ๑๖
๏
รงรองผ่องพรรณกรรณิการ์............สวยสะดุดตา(รงรอง=งดงาม)
ท่ามกลางไพรพนาป่าสณฑ์
๏
ต่างรูปต่างสีพิมล............พร่างพรูสุวคนธ์
พรวนพลภุมรินบินแรม(พรวน=กลุ่ม)
๏
ต่างเบ่งต่างบานคราญแย้ม............แทรกยอดสอดแซม
แต่งแต้มพงพีจิรกาล(จิรกาล=เวลาช้านาน)
๏ มิได้ใคร่แสวงแข่งขาน..............มินำพาพาน
ไพรสาณฑ์พันธุ์พฤกษ์ดอกไร้
๏ เปรียบเสมือนคนดีมีใจ.............รักดี
อดิศัย
ทำดีมิใฝ่ใจสน
๏ แม้สังคมสั่งสมคน.............ชั่วมานชาญมล
(คนดี)หาจนใจไคลความดี
๏
แม้คนสรรพพร้อมอัปรีย์..............เพื่อตนได้ดี
(คนดี)หามีศีลธรรม์สั่นคลอน
๏ ดีงามล้ำค่าดุจ
อมร...............โศภินทินกร(อมร=ไม่เสื่อมสูญ,โศภิน=งาม)
บวรสวัสดิ์นิรัติศัย(นิรัติศัย=ประเสริฐอย่างยิ่ง)
๏
ศรัทธากุศลธรรมอำไพ..............ธรเที่ยงเกรียงไกร(ธร=การรักษาไว้)
มิแปลงเปลี่ยนไปประลัยเอย
ฯ(ประลัย=ความย่อยยับไป)
๓๑ ตุลาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น