ความรัก ? : โคลงสี่สุภาพ
๑. แรกรักน้ำผักต้ม..............ชมหวาน
ความชั่วมากมองปาน..........เล็กน้อย
พอรักเนิ่นเกินนาน..............พาลเบื่อ
เหลือเชื่อถือโทษพร้อย.......แค่เพี้ยงพจนา
ฯ
๒. แรกพบพิศรูปล้วน...........ลออ
ผมกระเซิงเพิงยังยอ............เยี่ยงฟ้า
ได้กัน(แล้ว)หมั่นพะนอ........เสริมแต่ง
ยังแช่งชักหยาบช้า.............เร่งให้ตายเร็วๆ
ฯ
๓. แรกคบเอาอกเพี้ยง..........เทพา
ปากกล่าวดาวจักหา.............มาให้
เวลาเคลื่อนเลื่อนคลา..........ชาเฉื่อย
เจ็บป่วยขอแค่ได้................ดื่มน้ำ...ทำขมึง
ฯ(ขมึง=ขึงตา)
๔. เป็นปกติธาตุแท้..............หทัยคน
ของใหม่สดใสยล................ตื่นเต้น
ความชินชาคร่ามน.............มานเบื่อ
มองหาใหม่มิเว้น.................เก่าทิ้งทอดกัน
ฯ
๕. ความรักปรุงแต่งด้วย.........ดวงใจ
งาม/ชั่วตามนิสัย.................สืบสร้าง
มโนธรรมมั่นเพียงใด............เป็นหลัก
ประจักษ์ประกันอ้าง.............รักสั้น/นิรันดร
ฯ
๖. ผลประโยชน์หลากล้วน.....ครวญเข็น
ครองคู่คำนึงเห็น.................ทั่วหล้า
ความรักมักเพียงเป็น...........ลมปาก
พัดกรากไปทายท้า.............รักแท้แค่คะนึง
?
๔ ตุลาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น