รักตนอย่างคนเขลา : กาพย์ยานี ๑๑
๏ รักตน (อย่าง)ล้น อคติ.............คือดำริ
ของคนเขลา
หยาบกร้าน
ปัญญาเบา..............เอาตนเด่น เป็นศูนย์กลาง
๏ ความดี มิไขว่คว้า.................เกิดปัญหา
มิสะสาง
ฉ้อฉล
เป็นหนทาง....................สร้างเหตุผล เข้าข้างตัว
๏ คิดใกล้ ใจคับแคบ................งมงายแทบ
ล้นท้นหัว
โง่เง่า
หลงเมามัว......................สันดานชั่ว บัวใต้น้ำ
๏ เกียจคร้าน ทำงานหนัก..........สบายรัก
มักง่ายล้ำ
เก่งคุย
ไม่ลุยทำ.......................เล่นขำขัน วันๆไป
๏ ผลงาน ผลาญคุณภาพ...........หลงปลื้มปลาบ
บาปเหลวไหล
ก่อกรรม
ทรามเท่าไร..................มองไม่เห็น เร้นลับตา
๏ ผิดใจ
ใครติฉิน......................ไม่ยอมยิน จินต์มิจฉา
โมโห
เกรี้ยวโกรธา.....................ผรุสวาท อาฆาตจอง
๏ เสื่อมผล ชนสมเพช................ชวนสังเวช
เจตน์มัวหมอง
อันธพาล
สันดานครอง.................ต้องตกต่ำ เพราะทำตน
๏ รักตน อย่า(ล้น) อคติ.................หทัยมิ
ริฉ้อฉล
รู้ผิด-ชอบ
รอบค้น........................หนทางแก้ ดีแท้เอย ฯ
๑๒ ตุลาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น