เหตุ-ปัจจัย-กลไกชีวิต
: กลอนคติสอนใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ โภคา และอาเพศ..............ล้วนมีเหตุ
มีปัจจัย
ดาลดล
ผลเป็นไป..................ให้ประสบ พานพบเห็น
ทุกอย่าง
ย่อมตั้งอยู่................คู่สัจสิ่ง ความจริงเป็น
ตามบท
แห่งกฎเกณฑ์.............กำหนดเน้น มิเว้นวาย
๏ หาใช่ เช่นใจคิด.................ไม่เหมือนจิต
ประดิษฐ์สร้าง
เลิศไล้
ใสสะอาง....................งามสะพรั่ง มิห่างหาย
ปราศกฎ
กำหนดเกณฑ์............เร้นหลักการ ลุบั้นปลาย
ฝันยิ่ง
อิงนิยาย.......................กลายกลับจริง ที่ชิงชัง
๏ ทุกสิ่ง
ถ้วนจริงเป็น...............จงมองเห็น เช่นสัจธรรม
ไม่ได้
ดุจใจจำ.........................อย่ากำสรด หมดสิ้นหวัง
เพียรเพาะ
พิเคราะห์เหตุ............ค้นหาเลศ พิเชฐดัง(พิเชฐ=ประเสริฐสุด)
สันติ
สติตั้ง.............................ทรงพลัง สังค์เผชิญ(สังค์=ความข้องอยู่)
๏ เมื่อใจ
ไม่เฉื่อยชา.................ให้ปัญญา หาทางแก้
เมื่อใจ
ไม่ท้อแท้.......................ความพ่ายแพ้ แน่ห่างเหิน
เมื่อใจ
ไม่บุ่มบ่าม......................ความพลาดพล้ำ ยากกล้ำเกิน
เมื่อใจ
ไม่เล่อเลิน......................ความจำเริญ ไม่เกินไกล
๏ เพ่งสม
ภิรมย์คิด....................อย่าเสพย์ติด จิตคาดข้อง
สรรพสิ่ง
อิงครรลอง....................ตรองตรึกตรง มิหลงใหล
ความสุข
ผูกพันเหตุ....................ปัจจัย-เขต และเลศนัย
ความทุกข์
ผูกเงื่อนไข.................บันดาลให้ ได้-มี-เป็น
๏ สุขี
ลี้ทุกข์โศก.......................คนทั้งโลก ล้วนใฝ่ปอง
ก่อการ
ตามครรลอง....................สุขสนอง/พ้องทุกข์เข็ญ
เลือกกรรม
กระทำเถิด..................อย่าละเมิด ละกฎเกณฑ์
แท้เที่ยง
มิเบี่ยงเบน....................เช่นศักดิ์สิทธิ์ นิจนิรันดร์ ฯ
๒๖ ตุลามคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น