อย่ารอชะตาลิขิต : กลอนคติเตือนใจ
๏ เมฆา ประชุม....................กลุ้มรุม
คคนานต์ ลาญใส
สูรย์ลับ
สาบไร้......................ไม่มี ร่องรอย ด้อยแสง
มืดหม่น
อลหม่าน..................เมฆพล่าน พลุ่งดำ สำแดง
สายลม
พัดแรง.....................พฤกษ์ส่าย ใบแกว่ง กิ่งโยน
๏ สายฝน สนสาด.................สะอาด กวาดธุ
ลีดิน
หอมรื้น
ชื้นกลิ่น.....................อายฟ่อง ละอองผิน บินโผน
ดั่งทิพย์
สุธา.........................ไหลหลาก จากฟ้า มาโดน
ห่มกาย
ให้โอน......................อ่อนโยน ฤดี ปรีดา
๏ เกิดมา ทำไม ?..................ไม่ใช่
เพื่อสรรค์ พานสุข
เพื่อความ
สนุก.......................ทุกคืน ทุกครัน ขันหา
ไม่ใช่
เพื่อมี...........................ชื่อเสียง ศักดิ์ศรี เงินตรา
ไม่ใช่
เพื่อมา.........................หลงบ้า อำนาจ อิทธิพล
๏ เวรกรรม ทำไว้...................ทำให้ ได้มา
เกิด-เป็น
ชดใช้
กรรมเวร.......................ลำเค็ญ-เย็นสุข คลุกผล
ชะตา
ปรากฏ.........................กรรมา กำหนด บทผจญ
สังสาร
วัฏฏ์ดล.......................เวียนวน เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย
๏ โลกธรรม (ต้อง)เท่าทัน........มิบัน เทิงลุ่ม
เหลิงหลง
ชีวัน
บรรจง............................มั่นคง มิหื่น ระหาย
ชดใช้
กรรมเก่า.......................จิตเกลา เบาทุรน ทุราย
กุศล
ขวนขวาย.......................สบาย ภายหน้า สวัสดี
๏ ลิขิต ชะตา.........................อย่ารอ
ชะตา ลิขิต
เมื่อมี
ชีวิต..............................อย่าเพลิน เดินผิด วิถี
โลกคือ
มายา..........................ชีวา ตาเห็น เป็น-มี
ชั่วคราว
เท่านี้.........................ไม่กี่ปี ก็พราก จากกัน ฯ
๕ ธันวาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น