กุศลสังวร : กลอนคติเตือนใจ
๏ สายลม โหมซัด รัตกาล.................สะท้าน
ซ่านอา กาศหนาว
ฟ้าไกล ใสเห็น
เพ็ญพราว..................ดวงดาว ดาษดื่น รื่นรมย์
๏ หนาวยิ่ง จนจิ้ง
หรีดไม่..................ส่งเสียง เกรียงใส ไกรสม
ป่าเอย เคยร่า
ระงม..........................กลับจม อยู่ใน วิเวกา
๏ ยินเพียง เสียงลม โถมร่ำ...............ในคืน
มืดดำ ล้ำค่า
หัวค่ำ เข้านอน
ก่อนเวลา...................แต่ทว่า กลับตื่น ฟื้นตน
๏ กิเลส-ความเขลา เบาบาง..............ต้นทาง
บรรลุ กุศล
จึงพบ เพียงพร่าง
ลางคน..................แตกต่าง จากคน ทั่วไป
๏ ซื่อตรง ทรงศีล
จินต์สัตย์...............ยืนหยัด ศรัทธา ธรรมาศัย(ธรรมาศัย=ธรรม+อาศัย)
มิหยุด
สุจริต จิตใจ...........................ประไพ ประพฤติ พฤทธิกรรม(พฤทธิ์=ความเจริญ)
๏ สัมมา ทัศนะ
คติ..........................ดำริ โลกุตร์ ดุจถัมภ์(ถัมภ์=เสา,หลัก)
วิริยะ ประพฤติ
พรหมธรรม.................สุจริต กิจกรรม ทำงาน
๏ กุศล กลธรรม
กรรมมี....................เป็นที่ พึ่งพา ชีวศานติ์
กฎแห่ง กรรมา
โลกบาล....................ศรัทธา อาจาร สัญญี
๏ เพียรละ อุปาทาน-ตัณหา...............วิชชา
พาส้อง ผ่องศรี
อนิจจัง
สังวร กรณีย์..........................ชีวี นิพัทธ์ อนัตตา ฯ(กรณีย์=อันพึงทำ,นิพัทธ์=เสมอ)
๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น