เวรกรรมจำเนียร : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏
......................................เหมันต์ งันไป
กระแส
ลมไร้.........................พงไพร ไป่หนาว
หาก(แต่)ความ
เยือกเย็น..........ยังเด่น ยืนยาว
เคียงคู่
หมอกขาว...................สกาว ดาว-ดอย
๏
......................................เสียงนก ขับขาน
ไพรสัณฑ์
บันดาล..................จราญ เหงาหงอย(จราญ=ดับ)
อุษา
เสมือน.........................เพื่อนรัก ภักดิ์ร้อย
ทุกเช้า
เฝ้าคอย.....................สูรย์ถ้อย สร้อย ทยา(ทยา=ต้องการ)
๏
......................................ลาภ-ยศ-สรรเสริญ
สุขชวน
เพลิดเพลิน................เกินผลัด ปรารถนา
แตกต่าง
บางคน....................ค้นคิด พิชิตมา
สุจริต
จิตรา..........................หรือว่า ทุรธรรม
๏ .....................................มรรคา
สุจริต
ซื่อตรง
ทรงสิทธิ์...................วิจิตร เลิศล้ำ
ใช้ความ
สามารถ...................สะอาด กิจกรรม
สร้างสรรค์
งามทำ..................ศีลธรรม บำเพ็ญ
๏
......................................ไปปราศ อาชญา
ไม่ทำ
ชั่วช้า..........................คร่าใคร ให้เข็ญ
ไม่ก่อ
บาปกรรม.....................ระยำ ทำเวร
ประโยชน์
โดดเด่น..................อยู่เย็น เป็นไป
๏ ......................................มรรคา
ทุจริต
กระทำ
ความผิด.....................มิจฉา สาไถย
มืดมัว
กระมล.........................ฉ้อฉล กลไก
ชั่วช้า
ชอบใช้........................เพื่อได้ ดั่งปอง
๏
......................................ก่อการ เบียดเบียน
เวรกรรม
จำเนียร.....................เวียนมา สนอง
ทำชั่ว
ได้ชั่ว...........................พัวพัน ครรลอง
สังสาร
คันฉ่อง........................ถูกต้อง ถ่องเทอญ ฯ
๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น