อยู่เย็น
อย่าเป็นทุกข์ : กาพย์ยานี ๑๑
๏ ฟ้าใส
ชายคาส่อง...................สวยผุดผ่อง รองอุษา
ชื่นชู
สุริยา................................รุจิรา อาภาเรือง
๏ ปักษา ประสานเสียง................สุขสำเนียง
เพรียงพร้องเนื่อง
พนัส
ภัทรประเทือง......................ฟุ้งเฟื่องให้ ได้อภิรมย์
๏ วันวาร
ผันผ่านไว.....................มิทันไร ก็สายสม
มุ่งหน้า
มิปรารมภ์.........................ระดมกิจ พิชยา
๏ วันใหม่
มากมายมี.....................สิ่งใหม่ที่ ชีวีท้า-
ทายพบ
ประสบพา........................ประเชิญใจ ไปประจัญ
๏ มีทั้ง
สิ่งสร้างเสริม....................นวเริ่ม เพิ่มหฤหรรษ์
มีทั้ง
สิ่งสร้างทัณฑ์.......................กดดันจิต คิดใคร่ครวญ
๏ ปรับตัว
กับหัวจิต......................ปรับชีวิต ทิศถ่องถ้วน
คิดสรร
สิ่งอันควร..........................กระบวนกรรม ธรรมจารี(ธรรมจารี=ผู้ประพฤติธรรม)
๏ อยู่เย็น
อย่าเป็นทุกข์..................ร้อนเร่ารุก ผูกโลกย์นี้
ต่อให้ ใครไร้ /
มี...........................แก่นชีวี มิต่างกัน
๏
สูง-ต่ำ-จน-ร่ำรวย......................ขี้เหร่-สวย->ม้วยอาสัญ
ฉลาด-เซ่อฯลฯ
เสมอกัน..................กลาย(เป็น)เถ้าถ่าน ณ เชิงตะกอน ฯ
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น