ในความสงัดสัจจา : กลอนคติชีวิต
๏ เพียงเสียง นกเอี้ยง
นกเขา................เพียงเพรา เช้าปลุก สุขชื่น
เพียงพี นิทรา
ตลอดคืน........................เพียงฟื้น กลับเฟี้ยว เรี่ยวแรง
๏ เพียงฟ้า ประคิ่น
วินชา......................ด้วยสุ รภา ผาดแสง(สุรภา=ทิพย์)
เพียงอากาศ
บริ สุทธิ์แจง......................เพียงแพลง ฤดี พิไล(แจง=กระจาย)
๏ เพียงพอ ต่อการ
นันทา.....................กับชีวา อรุณ เริ่มใหม่
เพียงพอ ต่อสู้
อยู่ใน.............................โลกไร้ ศีลธรรม ดำรง
๏ นั่งนิ่ง ในความ
สงัด..........................สัมผัส สัจจะ อานิสงส์
สติ สมาน
มั่นคง...................................หนุนส่ง สะพรั่ง พลังใจ
๏ มิคอย คิดมา
ละโมบ..........................มิโอบ อุ้มซุ่ม สาไถย
มิมี พฤติกรรม์
จัญไร..............................หทัย ใสสุทธิ์ ชุติมา
๏ ก็แล แก่ลง
ทุกวัน..............................สู่ครา อาสัญ หรรษา
ก็จะ ละทิ้ง
สิ่งนานา................................ที่ยึด ถือว่า ข้าฯมี
๏ เพื่อเริ่ม ต้นวน
วัฏฏ์ใหม่.......................เพื่อใช้ กรรมตาม วิถี
ลืมชาติ ภพประ
สบพี..............................ปัจจุบัน วันนี้ ชีวา
๏ ทำวัน นี้ให้
ดีที่สุด..............................เท่าที่ มนุษย์ อุตส่าห์
ผลดี/ร้ายให้
ชะตา..................................กรรมา วิบาก ลากไป ฯ
๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น