ฤาจะรอวาระสุดท้าย ? : กลอนสิ่งแวดล้อม
๏ แรกนาขวัญ ผ่านไป
ยังไร้ฝน.................อากาศร้อน ร้อนจน (แทบ)ทนไม่ไหว
แม้พอมี
ลมพัด บำบัด ;
ภัย.......................น้ำฝนไร้ ไม่รด อดทำนา
๏ ข่าวโลกเคลื่อน เข้าไว
ใกล้วิกฤติ............ทุกชีวิต มิพ้น ผจญปัญหา
แล้วใครบ้าง ตั้งใจ
ใช้ปัญญา......................อุตสาหะ ช่วยเหลือ เพื่อบรรเทา ?
๏ เห็นแต่คน สนใจ
เรื่องใกล้ตัว..................ทำความชั่ว มัวเล่น เช่นโง่เขลา
หาความสุข ใส่ตน
จนมอมเมา.....................หาสุขเข้า สุขเข้า เท่าทวี
๏ (คน)รวยแล้วอยาก รวยเพิ่ม
เติมไม่สิ้น......(คน)จนต้องทน รนดิ้น หนี้สินหนี
(คน)มีแล้วอยาก มีใหม่
ให้มากมี..................(คน)ที่ไม่มี รี่ไล่ ให้เทียมทัน
๏ ทรัพยากร ธรรมชาติ
กวาดล้างใช้.............ใช้-ใช้-ใช้ ทิ้ง-ทิ้ง-ทิ้ง ทุกสิ่งสรร
ทรัพยากร เสื่อมหาย
ไปทุกวัน.....................ขยะเพิ่ม เผากัน ไม่ทัน..พูน
๏ ความอดอยาก ขาดแคลอน
แร้นอาหาร......ขาดแหล่งน้ำ ลำธาร ชลลาญสูญ
ภัยธรรมชาติ กราดกล้า
ไกรอาดูร..................ความบริบูรณ์ หมดสิ้น เสื่อมภิญโญ
๏ คงเป็นจริง สิ่งเที่ยง
เลี่ยงไม่ได้................อนาคต สดใส ไกลลับโข
ตะกละตะกลาม กำเริบ
เร่งเติบโต.................เกิดเตโช โลกา ยุคกลี
๏ ความปลอดภัย ไร้สิ้น
แผ่นดินโลก.............มีแต่โรค และภัย ไม่อาจลี้
โลกจักกลาย เป็นนรก
อเวจี.........................คนอัปรีย์ เป็นสัตว์ พิฆาตกัน ฯ
๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗
หมายเหตุ : นักวิทยาศาสตร์พบว่า
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศโลกเข้มข้นถึงระดับสูงสุดในรอบ 800,000 ปี
เพิ่มความเสี่ยงการเกิดภาวะขาดแคลนอาหาร ทำเกษตรไม่ได้ผล และปัญหามลพิษแก่ชาวโลก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น