ชะตาปรารมภ์ : โคลงสี่สุภาพ
♫ ♫ ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกพรำๆ ♫ ♫
♫ ♫ กบมันก็ร้องงึมงำ ระงมไปทั่วท้องนา ♫ ♫
๑. ย่างเดือนหกตกพร้อย...............พรำฝน
เพลงเก่าเยาว์ยามจล..................จิตก้อง
ปัจจุบันเดือนหกยล....................ย่างผ่าน
มิพานพบพิรุณพ้อง.....................เนื้อร้องเพลงหวัง
ฯ
๒. กลางคืนมีแต่เพี้ยง...................จิ้งหรีด
เสียงส่งประจงกรีด......................ประณีตร้อง
ข้าวกล้าย่อมมีขีด........................จำกัด
ขาดฝนเกินทนต้อง......................เหี่ยวแห้งเหือดตาย
ฯ
๓. ชาวนามิวายน้ำ-.......................ตาริน
ผิว่าขาดเมฆิน.............................ฝนพร้ำ(พร้ำ=พร้อม)
ผลผลิตดั่งชีวิน............................แขวนฝาก
เมตตาจากนภาค้ำ........................ชีพให้ไคลเข็ญ
ฯ
๔.
พึงรักความก้าวหน้า...................ความเจริญ
อุตส่าห์ฝ่าเผชิญ...........................มุสู้
บันเทิงจิตเพลิดเพลิน.....................พิศสนุก
แรง(กาย,ใจ)รุกและความรู้..............สิสร้างทางสม
ฯ
๕. ปรารมภ์สัจจาไซร้......................ไกล-ลึก
เกินกว่าการตรองตรึก.....................ล่วงหน้า
ชะตาชีวาผนึก...............................วิบาก
ฉุดกระชากลากกล้า........................หาให้เลือกสรร
ฯ
๖.
ชีวันจึงอาจพ้อง..........................ผิดหวัง
หยุดชะงัก-พลัดพราก-พัง................ลื่นล้ม
สถานะอาจถอยหลัง........................ตกต่ำ
กรรมตามติด;จงก้ม.........................หน้ารับกับชะตา ฯ
๗. ความทะเยอทะยานจักต้อง............ควบคุม
สงบจิตอย่าคิดสุม............................รุ่มร้อน
อดทนและสุขุม...............................สู่สันติ
ประสบการณ์สิสะท้อน......................ผ่านพ้นเภทภัย
ฯ
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น