ทะเลสะอื้น
เกลียวคลื่นร่ำไห้ : กาพย์สุรางนางค์ ๓๒
๏ ทะเล สะอื้น.................เกลียวคลื่น
ร่ำไห้
คนเห็น
แก่ได้..................สร้างภัย ร้ายผล
ใช้ทะ
เลกว้าง..................อย่างตาม ใจตน
มิใส่
ใจสน.......................ผลที่ ตามมา
๏ เป็นแหล่ง เที่ยวท่อง......สนอง สนาน
เป็นที่
อภิบาล...................อาหาร สรรหา
เป็นแหล่ง
แห่งโหย............กอบโกย ทรัพยาฯ
เป็นที่
ปรารถนา.................ประโยชน์ โปรดปราน
๏ แต่คน ยังใช้.................อย่างไม่ จำกัด
ไม่นับ
จับสัตว์...................จนอาจ สูญผลาญ
ยังทิ้ง
ขยะ.......................ปฏิกูล มูลมาน(มาน=มี)
มากมาย
มหาศาล..............กันตาม สบาย
๏ ทำน้ำ มันรั่ว..................ทั่วท้อง
ทะเล
สารพิษ
สรรพเพ................เทไม่ ขาดสาย
น้ำกัม
มันตภาพฯ...............พิลาป ทลาย
ก็เท
ก็ถ่าย........................ทิ้งใส่ ทะเล
๏ ผลทราม ตามสนอง........ต้องรับ กับตน
พิษเกลื่อน
เปื้อนปน............คืนคน หนเห
ทุกสิ่ง
ที่ได้.......................ไปจาก ทะเล
สร้างภัย
ร้ายเภท์................เตโช โอฬาร ฯ
หมายเหตุ: แต่งหลังเกิดเหตุน้ำมันรั่วทีอ่าวไทย แต่กลัวว่าถ้าเอามาโพสต์จะเป็นการซ้ำเติมชาวเกาะเสม็ด
จึงรอให้ข่าวเงียบหายไปก่อน เพราะกลอนนี้ไม่เกี่ยวกับเกาะเสม็ดโดยตรง แค่เอารูปมาประกอบเท่านั้น
ใจจริงอยากใช้ภาพ น้ำกัมมันตภาพรังสี รั่วลงทะเลที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกูชิมะ ประเทศญี่ปุ่นมากกว่า
เพราะผลกระทบรุนแรงมาก แต่หาภาพประกอบที่เห็นความเสียหายต่อทะเลอย่างชัดเจนไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น