ชีวิตเป็นไป
เพื่อชดใช้กรรม : โคลงสี่สุภาพ
๑. รัตติกาลล่วงแล้ว...............อรนุช
แสงรุ่งสางรางสุทธ์................ส่องหล้า
ปานประหนึ่งวิมุติ..................วิเศษ
จรุงเจตจรูญกล้า...................กาจก้องเกรียงไกร
ฯ
๒. วันวานเพิ่งผ่านพ้น..............ยอดพธู
วันใหม่หมายชมชู..................เชิดชี้
ประเสริฐสิ่งประสาธน์ปู............มรรคมุ่ง(ประสาธน์=ทำให้สำเร็จ)
สุขศานติ์สำราญ
; ลี้...............เภทพล้ำบำเพ็ญ
ฯ
๓
กุศลจลจิตตั้ง.....................ตรงสติ
แลอย่าละสมาธิ.....................สืบส้อง
ศีลธรรมก่อสิริ.......................บังเกิด
ครรลองคลองธรรมต้อง...........เกาะป้องกันตน
ฯ
๔. ชีพเป็นไปเพื่อใช้................ชดกรรม
อดีตวิบากกระทำ....................ก่อนไว้
ไม่ว่าใครก็จำ-........................นนต่อ
วัฏฏะสงสารไซร้.....................ทั่วหล้านรกานต์
ฯ(นรกานต์=นรก)
๕. ประสบสุขอย่าได้.................มัวเมา
ทุกข์โศกวิโยคเซา...................อย่าท้อ
บาปกรรมอย่าทำเอา................บุญก่อ
ผลส่งสุคติ
; ล้อ-.....................เล่นไร้นะนัยนา
ฯ
๖. คอยติดตามรับรู้...................โลกย์เห็น
หากอย่ารวมใจเป็น..................หนึ่งด้วย
สรรพสิ่งอนิจเจน.....................ทุกข์จัด(อนิจ=ไม่แน่นอน)
อนัตตาลักษณะท้วย................ถ่องแท้อรทัย ฯ
๙ กันยายน
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น