สงสาร มนุษย์อึดอัด : กลอนการเมือง(กาพย์ยานี ๑๑)
๏ สงสาร " มนุษย์อึดอัด "............เป็นเหมือนสัตว์ ในกรงขัง
ครวญคร่ำ
ส่ำเสียงดัง...................ชัง " ไทยแลนด์
แดนอึดอัด "
๏ อยู่ไทย
ใยรังเกียจ...................คอยส่อเสียด เดียดกษัตริย์
ผู้มี
วิสัยทัศน์...............................ถึงบอกปัด ให้ไปไกลๆ
๏ คนไทย
รักในหลวง...................ย่อมเป็นห่วง ย่อมเป็นใย
สัญลักษณ์
ศูนย์รวมใจ...................ผองชาวไทย ทั้งชาติมี
๏ หากใคร
ใฝ่เห็นต่าง...................โลกก็กว้าง ออกอย่างนี้
จงไปอยู่
ประเทศที่.........................ไม่มีพระ มหากษัตริย์
๏ ไทยมี
เสรีชน............................ที่ไม่ทน คนอึดอัด
หาญกล้า
มาแว้งกัด.........................พระมหากษัตริย์ ผู้มีคุณ
๏ มีไหม ?
ใครปิดตา.......................บังคับบัญชา ซ้ายขวาหมุน
พระองค์
ทรงการุญ...........................คอยเจือจุน สุนทรา
๏ ไทยจึง
ซึ้งใจนัก..........................พ้องพิทักษ์ พร้อมรักษา
กราบกราน
ไร้มารยา..........................ด้วยสัจจา สมัครใจ
๏ เป็นรัก
บริสุทธิ์.............................ของมนุษย์ ดุจน้ำใส
เสรี
อธิปไตย....................................ไม่มีใคร ใดกดดัน
๏ " อึดอัด "
กันกี่คน ?.......................สัปดน กมลกระสัน
อยากเหมือน
ฝรั่งมัน...........................แต่เสือกดัน อยู่แดนไทย ฯ
๒๐ มีนาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น