อย่าถือสาคน : กาพย์ยานี ๑๑
๏ อาหาร ลานขายดี................ใช่เพราะมี
คุณประโยชน์
อาหาร
ลานให้โทษ..................คนปรานโปรด เพียงรสดี
๏ คนดี
ที่ไร้คู่.........................มากมายอยู่ พอสูสี
บางคู่
ดู...ไม่ดี.........................ที่คนชม ถมเถไป
๏ คนชื่อ
ไม่ซื่อสัตย์.................คนห้อมศรัทธ์ อัชฌาศัย
คนซื่อ
ถือสัตย์ใย......................มากมายหม่น ขัดสนมิตร ?
๏ ถูกใจ ใครก็ชอบ....................ไม่มีขอบ
กรอบถูก / ผิด
ขัดใจ
ใครก็คิด..........................ไม่พอจิต ไม่พอใจ
๏ นี่คือ
ปุถุชน...........................ปกติคน กมลไข
สำมะหา
แปลกกระไร...................หากมีใคร ไม่ชอบเรา
๏ ติฉิน
ถูกนินทา........................อย่าถือสา ว่าคนเขลา
ชั่วช้า
ปัญญาเบา.........................เอาอะไร เป็นแก่นสาร
๏ คนใด
ไม่รักดี..........................ย่อมไม่มี สัมมามาน
พวกไพร่
นิสัยพาล.......................ลานหลากแล แพร่สังคม
๏ คนดี
คนดีรัก...........................แต่พาลจัก มักทับถม
นิยาม
" ความนิยม ......................= ชมชอบ "ไซร้ (หา)ใช่ " ความดี "
๏ ยึดถือ
คุณธรรม........................ชีวานำ ล้ำเลิศศรี
ประโยชน์
ปราโมทย์มี....................สุขสวัสดิ ตราบนิรันดร์ ฯ
๑๗ มีนาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น