ลมหนาวพัดพา : กลอนรัก
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ ลมหนาว พัดมา..................พัดพา นภา
สะอาด
เมฆา
มาขาด..........................ปราศไป ฟ้าใส สดสี
แสงทอง
ส่องฟุ้ง.....................แสงเงินพลุ่ง รุ่งระวี
สุภัทร
ทัศนีย์..........................สุจิตระ กาละ เวลา(สุจิตระ=เด่น)
๏ ลมหนาว พัดมา...................พัดพา
ความแห้ง มาให้
หนาวกาย
หนาวใจ...................แห้งกาย แห้งใจ โหยหา
สิ่งอบ
อุ่นอาย..........................อบกาย อุ่นใน อุรา
สิ่งชุ่ม
ฉ่ำมา............................ชโลม กายา ชื่นใจ
๏ ลมหนาว พัดมา...................พัดพา อุรา
ระส่ำ
ความเหงา
เข้างำ.....................ระกำ รำพัน พรั่นไหว
จะนั่ง
จะนอน...........................สะท้อนกาย สะท้อนใจ
พิรี้
พิไร..................................มิใคร่ รู้ตัว รู้ตน
๏ ลมหนาว พัดมา...................พัดพา
ความหวัง รังสฤษฏ์(รังสฤษฏ์=แต่งตั้ง)
เนื้อคู่
สู่คิด..............................พินิจ พิศดู อยู่ไหน ?
คนนั้น
คนนี้.............................คนที่ อยู่ใกล้ / อยู่ไกล ?
คนหนึ่ง
คนใด..........................ใครหนอ ขอให้ ได้ที ?
๏ ลมหนาว พัดไป....................พัดเอา
หัวใจ ไปด้วย
ระทก
ระทวย............................หาช่วย ให้คลาย โศกศรี
หนาวหน้า
มาใหม่......................อาจพัด ให้ได้ รดี(รดี=ความรัก)
สมสุข
สวัสดิ์มี...........................สมรับ กับที่ รอคอย ฯ
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น