ฝากหัวใจ
ถึงคนไกลบ้าน : กาพย์ยานี ๑๑
๏ คืนนี้ ฟ้าคลี่คลาย..............ดาวพราวพราย
ฉายเฉิดฉัน
ข้างแรม
ขาดแจ่มจันทร์..........มิเฟือนฟั่น ประการใด
๏ ฟ้างาม มืดครามคล้ำ..........หาได้ดำ สนิทไฉน
แสงดาว
สกาวประไพ.............เรืองพิไล ไร้มลทิน
๏ คิดถึง คนอยู่ไกล...............มอบหัวใจ
หมายถวิล
ลับลา
สุรทิน.........................ยังดิ้นรน อยู่หนใด ?
๏ ชมฟ้า ชื่นสกาว..................มองดูดาว
เหมือนเราไหม ?
สุขล้ำ
สำราญใจ.....................หรือสุขไร้ ใจทรมาน ?
๏ ห่างไกล ไคลบ้านเกิด..........อดทนเถิด
ประเสริฐสถาน
เทใจ
ให้แก่การ.......................บรรลุเป้า ที่เฝ้าปอง
๏ รักษา พลานามัย..................อย่าเจ็บไข้
ใจเศร้าหมอง
เดินทาง " ระวัง " ท่อง...............กิน-นอนต้อง
ป้องกันตัว
๏ ฝากฝัง กำลังใจ....................กับดาวใส
ไกลสลัว
ยากใด
อย่าได้กลัว....................เข้มแข็งทั่ว หัวใจทน
๏ ฝากฟ้า เอื้ออาทร..................ก่อนจะนอน
ผ่อนคิดผล
ฝันดี
สุขีดล..............................หลับสนิท จิตตระกอง
๏ กายไกล ใจชิดใกล้................คอยห่วงใย
อย่าได้หมอง
รักเคียง
เรียงรัตครอง..................มิแปรผัน นิรันดร์เอย ฯ (รัต=ยินดี)
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น