ปัญหา ชีวิต : กลอนคติชีวิต
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ หกนา ฬิกา..................นภา ยังดู มืดมัว
หมอกหนา
สลัว.................ปกคลุม ทั่วพ นาสัณฑ์
อายเยือก
เย็นหนาว............สกาว เช้าแห่ง เหมันต์
ฤดู
เปลี่ยนผัน....................ทิพาสั้น ราตรียาว
๏ กระต่าย ในกรง..............ยังคง กินหัว
แครอท
น่ารัก
น่ากอด.....................ขนพอง ปลอดภัย ไม่หนาว
ดวงตา
ใสแป๋ว....................ประกายแวว ดุจแพรวดาว
คุดคู้
ดูราว..........................ก้อนฝ้าย สีขาว กลมๆ
๏ ปัญหา ชีวี......................ย่อมมี = ปกติ วิสัย
เร็ว / ช้า / มา /
ไป...............ผล ถูกใจ / ไม่หวังสม
ปัญหา
บางอย่าง...................เรื้อรัง ช่างพาน นานนม
ปัญญา
ระดม........................ยังจมอยู่ คู่ฤดี
๏ คล้ายครา หน้าหนาว..........ถึงคราว ราตรี
ยาวนาน
เดือดร้อน
รำคาญ..................ป่วยการ ราญรอน สุขี
ทำสิ่ง
ใดได้..........................ทำไป หากให้ ผลดี
ระกำ
ย่ำยี.............................ชีวี สงบ พบพาน
๏ สิ้นครา หน้าหนาว...............ถึงคราว
หน้าร้อน ย้อนมา
คอยดู
อุษา............................ตั้งแต่ ตีห้า สถาน
ถึงคราว
รุ่งเรือง.......................ชีวี เบื้องหน้า สะคราญ
สมหวัง
อลังการ.......................สำราญ สันติ วิรุฬห์ ฯ (วิรุฬห์ =เจริญ)
๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น