ความดี มีรสเลิศ : กลอนหก
๏ ดารกา มาแทนที่...............ดวงสุรีย์
ลี้ลับหาย(ดารกา=ดวงดาว)
รัตติกาล์
ร่ากรีดกราย..............ทิวาวาย ท้ายวารวัน
๏ ดอกโมกข์ขาว สกาวกลิ่น.....หอมไม่สิ้น
ประทินสัณฑ์
ยิ่งคืนค่ำ
ยามเหมันต์...............ยิ่งสุคันธ์ จรรโลงใจ
๏ ในความมืด ชืดสนิท............ในดวงจิต
พิศไสว
ทบทวนกรรม
ที่ทำไป...............ในวันนี้ มิหมองมัว
๏ ในพนา แสนสงัด..................ในจิตชัด
ปราศสลัว
สติตั้ง
ระวังตัว..........................ไม่ต้องกลัว ชั่วกล้ำเกิน
๏ เสียงเรไร
ใสจำเรียง..............แม้นมาดเพียง เมียงผิวเผิน(จำเรียง=ขับร้อง)
ไม่ผูกใจ
ไม่เพลิดเพลิน..............ชวนหมางเมิน เจริญดนตรี
๏ เหมือนเริ่มต้น ก่นตัณหา........กิเลสา
ละหลีกหนี(ก่น=ขุดโค่น)
ไม่ถูกใจ
ไม่ยินดี........................แรกวิถี มีรสทราม
๏ แม้นอดทน ผลบรรเจิด...........สุขสันติ์เกิด
ประเสริฐหลาม
เพียรอุตส่าห์
พยายาม................ค่อยคุ้นตาม ความเคยชิน
๏ แล้วทำดี จะมีรส....................น้ำทิพย์
; หมด จดถวิล
เอิบอิ่มทรวง ล่วงราคิน................อาบชีวิน โสภินเอย ฯ
เอิบอิ่มทรวง ล่วงราคิน................อาบชีวิน โสภินเอย ฯ
๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น