เพราะรัก...: อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

                         

เพราะรัก...: อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

(ละเลยฉันทลักษณ์บางตำแหน่ง)

๏      ผิว่า พสุธา......................จะพินา ศะบรรลัย(พินาศะ=พินาศ)

นภา อมรภัย...........................จะถล่ม ทะลายลง

๏      ผิว่า นิศากร......................จะละจร ไผทจง(นิศากร=พระจันทร์,ไผท=แผ่นดิน)

สุรีย์ ทิพาพงศ์.........................จะอำลา พนาดร(ทิพา=วัน)

๏      ผิว่า พิรุณแล้ง...................ชลแห้ง ระแหงรอน(รอน=ตัดเป็นท่อน,ทอน)

ผิว่า พระพายยอน.....................มิขยับ เขยื้อนเย็น(พระพาย=ลม,ยอน=แยง=แลดู)

๏      ผิว่า อุษาโยค....................จะละโลก มิวกเห็น(อุษาโยค= เวลาใกล้รุ่ง)

ผิดา รกาเพ็ญ..........................รชนี มิอยู่ยง(ดารกา=ดวงดาว,รชนี=ดวงจันทร์)

๏      ก็แล มิแปรรัก....................อุระจัก มิจากหลง

ก็แล มิแปรปลง........................รติพราก ปรักภร(รติ=ความยินดี-ความรัก,ปรัก=หัก,ภร=ค้ำจุน)

๏      ก็จัก พิทักษา.....................นุสรา อัปสร(นุสรา=น้องหญิงผู้กล้าหาญ)

ก็จัก จำหลักวร.........................พิสมัย วิไลกานต์(วร-=ประเสริฐ,กานต์=เป็นที่รัก)

๏      เพราะรัก ก็เพียงเรียม...........อุระเปี่ยม ขจรปาน(ขจร=ฟุ้งไป)

เพราะรัก สลักมาน.....................สระรส ประโมทย์ริน(สระ=สร-=ทิพย์,ประโมทย์=ความบันเทิงใจ)

๏      เพราะถ้า ผิว่ารัก.................มระผลัก ประจักษ์ผิน(มระ=มร=ความตาย,ผิน=หัน)

ก็ขอ ละโลกย์สิ้น......................อุปสัม ปทาเอย ฯ(โลกย์=ของโลก,อุปสัมปทา=การบวชเป็นภิกษุ)

๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๔