ปัญหาน้ำ ปีหน้าสาหัส
: กลอนสิ่งแวดล้อม
๏ ฤดูฝน กลใด
กลับไร้ฝน?...................พสุธาดล แห้งผาก ราวซากผี(พสุธาดล=พื้นดิน)
ไม่เปียกฝน เดินทาง
ช่างสุขดี..................แต่ส่งผล ล้นปรี่ แก่ชีวา
๏ เหล่าคนเมือง เคืองอุรา
ครามีฝน...........ทว่าคน ชนบท โปรดปรานหา
โดยเฉพาะ หมู่เฮา
ชาวไร่นา.....................พึ่งฝนฟ้า อาศัย ได้อยู่กิน
๏ เมื่อหยาดฝน ยลฟ้า
ไม่มาตก................ภัยอุทก ผกผัน บันดาลผิน
ผองพืชพันธุ์ การเกษตร
เทวษภินท์............พรากผืนดิน อุดม สิ้นสมบูรณ์
๏ คนจากเมือง มีเงิน
เพลิดเพลินจ้าง.........ให้บุกร้าง ถางป่า พนาสูญ
ข้าราชการ ตัวดี
ที่เกื้อกูล..........................ช่วยนายทุน พูนพร่ำ ป่าทำลาย
๏ เห็นลูกแล้ว ลูกเล่า
เขาหัวโล้น...............เหตุเพราะโดน คนเดน เซ่นกระหาย
ป่าต้นน้ำ ลำธาร
ลาญมลาย.......................แห้งเหือดสาย หายสิ้น เสื่อมอินทรีย์
๏ เมื่อไม่มี เมฆา
พาฝนตก.......................ท้องอุทก กระทบ สบบัดสี
เมื่อน้ำกิน น้ำใช้
มิไหลมี...........................แล้วชีวี ดำรง คงอย่างไร?
๏ ตราบที่ไม่ พลิกฟื้น
ทวงผืนป่า...............น้ำปัญหา ประเชิญ เกินแก้ไข
ตราบคนยัง รุกป่า
คร่าต่อไป......................ตรองคืนวัน บรรลัย ใกล้ถึงตัว
๏ เชื่อหรือว่า มีเงิน
เพลิดเพลินจิต?...........จึงไม่ถือ ถูก-ผิด คิดดี-ชั่ว
ลำพองตน ฉลเขลา
หลงเมามัว..................เฝ้าเห็นแต่ แก่ตัว รัวฤดี
๏ ท่านทำนาย ปีหน้า
ต้องสาหัส...............เพราะสารพัด ปัจจัย ร้ายกว่า(ปี)นี้
จงเตรียมรับ กับผล
คนกาลี........................ทำอัปรีย์ วิกฤติ พิษสงเทอญฯ
๙ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น