รอแก่ชราก็ช้าเกินไป : กาพย์สุรางคนางค์๓๒
๏ เยาว์วัย
ไม่เพียร....................พากเรียน ศึกษา
ศิลปะ
วิทยา................................ทักษะ ฝึกฝน
รอเป็น
ผู้ใหญ่..............................ไร้ปัญญา พาจน
ชีวิน
ดิ้นรน..................................ยากจน ยากใจ
๏ มโนธรรม
สำนึก.......................(วัย)เยาว์ไม่ ศึกษา
เพาะแต่
ตัณหา............................มนา สาไถย
รอแก่
ชรา...................................ก็ช้า เกินไป
บาปกรรม
ทำไกร..........................ก่อนิสัย สันดาน
๏ มีงาน
การกิจ...........................ไม่คิด เก็บออม(เงิน)
(ใช้)จ่ายเพลิน
เกิน(ความ)พร้อม......หนี้ห้อม มหาศาล
กว่าจะ
ชรา..................................พยาธิ พีพาน
ปัจฉิม
วัยวาร................................ทรมาน ทานทน
๏ วัยหนุ่ม
วัยสาว..........................สามหาว เอา(แต่)เล่น
สันทัด
จัดเจน...............................แต่สิ่ง อกุศล
ทำตัว
เหลวไหล............................ไร้สาระ ผจญ
แก่วัย
กลายคน.............................ล้นชั่ว ทั่วชัง
๏ ผู้หลัก
ผู้ใหญ่............................จงใคร่ ครวญเข้า
ลูกหลาน
ท่านเยาว์.........................ฟูมเฝ้า ปลูกฝัง
ความดี
ศีลธรรม.............................กุศลกรรม ; ลำพัง
ปล่อยเด็ก
เล็กยัง...........................คิดได้(เอง) ไม่ดี
๏ ความดี
ความชั่ว.........................(ผู้ใหญ่)ทำตัว เป็นอย่าง
อย่าแส่
แต่สร้าง.............................คำสั่ง หวังศรี
เด็กดู
ผู้ใหญ่..................................ใฝ่ดี / ไม่ดี
เลียนแบบ
แยบมี.............................วิถี ธรรมดาฯ(แยบ=ท่าทาง)
๑๖ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น