ชีวิตใช้ให้คุ้มค่า : กลอนเจ็ด
๏ นับแต่ นภา (ยัง)ไม่กระจ่าง....................นกต่าง หลั่งไหล ไขขับเสียง
เพริศพราย สายพันธุ์
ขันแข่งเพรียง..............ร้องเรียง เพลงรับ สดับไกร
๏ สัญญาณ วารว่า
อุษาโยค......................เบิกโลก วิจิตร ชีวิตศรัย
ประเดิม เริ่มเห็น
ค่อยเป็นไป.......................ก่อนสูรย์ บูรณ์ไต่ พ้นไพรวัน
๏ เช้านี้ สิทำ
กรรมประดิษฐ์?.....................ต่างคน ต่างคิด พิศใฝ่ฝัน
ต่างมี ค่านิยม
สมสั่งกัน.............................ต่างสรร ต่างสร้าง แตกต่างมี
๏ ปรากฏ บทบาท
ให้ทัศนา......................คุณค่า ของคน ตัวตนนี้
หาสุข ใส่ตัว
มัวฤดี...................................หรือพร้อม น้อมพลี พิจิตรกรรม?
๏ ใช้ทรัพย์ อัปมาณ์
เพื่อระเริง...................บันเทิง ชีวัน ตัณหาส่ำ
ประโยชน์ ส่วนตน
สนใจทำ........................สาธารณ์ วันค่ำ มองข้ามกราย
๏ พอมี บ้างหรือ
ถือประจง?......................จำนง คงรัก มักขวนขวาย
ผลิต ผลงาน
อันเพริศพราย........................เพื่อแล แพร่หลาย ให้โลกา
๏ บังเกิด คำถาม
มาตามต่อ.......................อย่างไร ไหนส่อ พอใจหา?
อยากทำ กรรมกิจ
พิจารณา.........................คุ้มค่า ชีวิน ชินชากัน
๏ ไม่มา ละเหี่ย
เสียชาติเกิด......................ประเสริฐ สมใจ ดั่งหมายมั่น
ไม่คิด เสียดาย
ในชีวัน...............................ก่อนสิ้น อาสัญ สังขารเอย ฯ
๒๘ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น