จึงเวียนว่ายไม่สิ้นสุด
: โคลงสี่สุภาพ
๑. ใครๆก็อยากใช้.....................ชีวิต
หรูหราทรงอภิสิทธิ์...................เลิศล้ำ
ทำอะไรตามใจคิด....................ใจอยาก
หากแต่ใครได้บ้าง?...................ต่างต้องพร่องสมฯ
๒. อารมณ์อารักษ์ไว้..................หลายเหลือ
คอยอุดหนุนจุนเจือ...................ชอบใช้
บ่อยเห็นเจนจนเฝือ...................วิปริต
พลาดผิดชีวิตไร้.......................สุข;ล้มซมซานฯ
๓. บันดาลตัณหาท้น..................ดวงฤดี
ประหนึ่งสิ่งพึงมี........................พึง(คง)ไว้
กิเลสสำนึกวิธี..........................ปฏิบัติ
กิจวัตรพิพัฒน์ให้......................หลากล้นจลทวีฯ
๔. มีรัก-โลภ-โกรธเกรี้ยว.............เชี่ยวหลง
ทุจริตคิดไม่ตรง........................คดไคล้
ถือเอาตามประสงค์....................เป็นหลัก
ปักจิตชีวิตใช้............................ไขว่คว้า(สิ่ง)สามัญฯ
๕. คืนวันหมดไปด้วย..................โลกย์ธรรม
เพลินชีวิตกิจกรรม.....................ต่ำช้า
ทัศนคติสำ-..............................คัญผิด
ชีวิตวายสูญท้า..........................ชาติหน้าหามีฯ
๖. ฤดีมิเคยพ้อง..........................พัฒนา
อกุศลดลอุรา.............................หมองคล้ำ
ความถนัดในมารยา.....................สมสั่ง
อาสวะฝังแน่นย้ำ........................ยากพ้นวนเวียนฯ
๗. ติดอยู่ในกระแสห้วง.................สังสาร
ทนทุกขาทรมาน.........................ไม่สิ้น(สุด)
ชีวีนิรันดร์กาล............................เกิด-ดับ
ติดกับดักรนดิ้น...........................จวบสิ้นอจินไตยฯ
๑๑ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น