ชีวีเห็นเช่นภาพใหญ่ : กลอนแปด
๏ บุพพัณห สมัย
พิไลผ่อง....................แสงสีทอง ส่องภพ บรรจบผัน(บุพพัณหสมัย=เวลาเบื้องต้นแห่งวัน)
เหล่ามวลหมู่ สกุณา
ต่างพากัน................เสนาะสรรค์ เสียงแพร่ เซ็งแซ่ไพร
๏ รติวาร ผ่านมา
อีกคราหนึ่ง..................อีกโลกซึ่ง ต่างกัน กับ(โลก)ฝันใฝ่
สติสัม ปชัญญะ
เจริญไกร.......................ควบคุมจิต คิดได้ ดั่งใจปอง
๏ มีกุศล หนทาง
วางชีวาตม์...................มิประมาท สัจจา สรรพาผอง
มีจารีต ศีลธรรม์
กรอบครรลอง..................มิเกี่ยวข้อง ลองบาป หลาบมลทิน
๏ กฎแห่งกรรม สำนึก
กึกก้องจิต..............จักตามติด ตนไป แม้ตายสิ้น
วาดชะตา ชีวัน
ยันชีวิน............................เกิด-แก่-ตาย กลายดิน-น้ำ-ไฟ-ลม
๏ สิ่งสมหวัง-พลั้งพลาด
เพียงพาดผ่าน......(เวร)กรรมบันดาล กาลสุข แลทุกข์สม
อย่าระเริง/ระกำ
ตามระทม........................หยุดฤดี นิยม/ถมทับใคร
๏ ชาติที่แล้ว-ชาตินี้
มีชาติหน้า.................มองชีวา มาตราเห็น เป็นภาพใหญ่
ก่อนจะคิด-พูด-ทำ
กรรมอะไร....................จงรู้ไว้ ได้ผล คืนตนตรอง
๏ แม้ชาตินี้ มิสม
ภิรมย์สาป......................เป็นเพราะบาป กลับมา คืนสนอง
เพ่งกุศล
กลกรรม ธรรมากรอง....................ชาติหน้าต้อง ได้ดี สุขิตา(สุขิตา=ผู้มีความสุข)
๏ แม้ชาตินี้ ดีได้
ไม่เคยสลด.....................รู้จักมอง ต้องหมด ในภาคหน้า
สะสมบุญ สุนทาน
เพียรวันทา....................ศีลวัตร ภัทรา บูชาเทอญฯ
๘ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น