กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพฤหัสบดีที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2558

แล้วใจเราจะเบาสบาย : กลอนหก

๏ ฝนกระหน่ำ หลังยามบ่าย.................เหมือนส่งท้าย เพื่อไพรสัณฑ์

ที่ขาดน้ำ ข้ามเดือนวัน..........................ให้หฤหรรษ์ สายัณห์เย็น

๏ เมฆฝนคล้อย ลอยลาจาก..................อุ้มน้ำมาก ใหญ่-หนักเห็น

กลับลอยได้ ไร้ลำเค็ญ..........................โดดเด่นเป็น ณ ปัศจิม(ปัศจิม=ทิศตะวันตก)

๏ อยู่บนโลก ใบเดียวกัน.......................ต่างประจัญ โศกศัลย์-ยิ้ม

ต่างพบยาม ความอด-อิ่ม.......................ต่างเปรมปริ่ม ประสบปอง

๏ มีโลกธรรม์ สัมพันธ์ทอด....................เวรกรรมสอด รับสนอง

มีสิ่งหวัง ตั้งใจจอง...............................เป็นครรลอง ครองชีวา

๏ ความยากเย็น เป็นเรื่องใหญ่...............กว่าจะได้ ดังปรารถนา

ต้องดิ้นรน โดนน้ำตา............................ไหลอาบหน้า ระอาจินต์

๏ พอใจเท่า ที่เราได้...........................ที่เราไม่ ไล่ถวิล

มิรันทด ลดมลทิน................................จากชีวิน จินดามัย

๏ รู้จักอด รู้จักทน...............................รู้จักจน(กว่า) จะพ้นได้

รู้จักทำ ความเข้าใจ.............................ในสัจจา ปัญญาเจริญ

๏ แล้วใจเรา จะเบาสบาย.....................ลำเค็ญหาย คลายห่างเหิน

แล้วเวลา จะดำเนิน..............................อย่างเพลิดเพลิน มิเกินการ ฯ

๒๔ กันยายน ๒๕๕๘

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพฤหัสบดีที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2558

แล้วใจเราจะเบาสบาย : กลอนหก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น