คิดให้ตรงปลงให้ตก : กลอนคติสอนใจ
๏ ลมฝน กระโชก...................เขย่าโยก
ก้านใบ ไพรพฤกษ์
ครันยาม
ค่ำดึก..........................ก้องกึก พลา น่าเกรงขาม
รวงข้าว
เริ่มโต...........................ลมโล้ ล้มคลุก ลุกลาม
ปรากฏ
หมดงาม.........................จมน้ำ จำนน จนใจ
๏ คนเรา
ล้วนต่าง......................สร้างสรรค์ ตัณหา นานัตว(นานัตว=อ่าน นา-นัด=ความเป็นต่างๆ)
ชีวะ
ปฏิบัติ................................อุรา สารพัด อัชฌาสัย
หลากสิ่ง
สมหวัง.........................หลายสิ่ง พลาดพลั้ง ห่างไกล
ปลงเห็น
เป็นไป..........................เท่าที่ ทำได้ ตั้งใจทำ
๏ ปัญหา เศรษฐกิจ....................ปัญหา
ชีวิต อุปสรรค
สัจจะ
ตระหนัก...........................ตามหลัก เหตุ-ผล หนล้ำ
สุจริต
จิตใจ...............................ตรงไป ตรงมา สารธรรม
พิบุล
หนุนนำ..............................ก้าวข้าม บำบัด วัฒนา
๏ เพราะใจ
ไม่ซื่อ.......................ไม่ถือ สัมมา สุจริต
คดโกง
คงจิต..............................ประดิษฐ์ วิตถาร ปัญหา
ความโง่
งมงาย...........................ทำลาย คุณธรรม์ ปัญญา
ผลผลิต
อวิชชา...........................ชีวา ประจญ มลทิน
๏ อุปาทาน มั่นคง.......................ไม่รู้
จักปลง จงจิต
ประพฤติ
ยึดติด...........................ประกฤติ ฤทธิไกร ไป่สิ้น(ประกฤติ=รากเหง้า)
สุขะ
อุปสรรค..............................ทุกข์จัก หนักหนา อาจิณ
จงอย่า
ชาชิน..............................ชีวิน ต่ำตก อกตรมฯ
๑๘ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น