ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2558

ปล่อยวางบ้างเถิด : กลอนคติสอนใจ



ปล่อยวางบ้างเถิด : กลอนคติสอนใจ

    เมฆพร้อย ลอยผ่าน.....................บันดาล บาลบ่ม ร่มเงา
ครู่เดียว เปลี่ยวเปล่า.........................แสงแดด แผดเผา ราวไฉน
ละเลย อุรา.....................................ดีกว่า จะมา ใส่ใจ
กับเรื่อง เกินไกล.............................เกินให้ สามารถ จัดแจง

    ชะตา ชีวิต..................................บ่อยครั้ง ช่างคิด ไม่ตก
เรื่องรุม สุมอก..................................เรื่องรก รุงรัง ฝังแฝง
เกินกรรม ดำริ..................................เกินสติ ปัญญา จะปรับแปลง
กระทบ ตบแต่ง................................เสียดแทง แรงเร่า เผาทรวง

    เท่าที่ ทำได้................................ทำใจ ได้แต่ ปล่อยวาง
หลายสิ่ง หลายอย่าง.........................โลกกว้าง สร้างไว้ อย่าไปห่วง
อิทธิพล คนหลาก.............................ฉุดกระชาก ดักไส ใดปวง
ประทุ ลุล่วง.....................................สู่ห้วง ปัญหา สาธารณ์

    เท่าทัน ปัญหา.............................บากบั่น ปัญญา ปรารภ
ทำใจ ให้สงบ...................................บรรจบ ขบคิด จิตศานติ์
กุศล สำรวม.....................................สวมรับ กับสถา นการณ์
กังวล พ้นผ่าน..................................กังวาน บานเบิก เกริกทวี

    บางอย่าง หวังได้..........................บางอย่าง อย่าได้ ไปหวัง
ทำเกิน กำลัง....................................จะยัง ทุกข์ใหญ่ ไร้สุขี
มองเป็น เวรกรรม..............................ทำใจ อย่าไป โศกี
โสมนัส ทัศนีย์..................................สวัสดี ปรีชา ประชัย

    ปล่อยวาง บ้างเถิด.........................ประเสริฐ ประสิทธิ์ จิตรา
บริหาร ชีวา......................................ใช่ว่า จะตะลุย ดุ่ยๆไม่
รู้เร่ง รู้ผ่อน.......................................รู้หย่อน รู้หยุด ฉุดใจ
รู้สัจ วิสัย.........................................ทำให้ สอดคล้อง ต้องการณ์เทอญ ฯ

๒๕ กันยายน ๒๕๕๘

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น