ความเหลื่อมล้ำ : กาพย์ยานี๑๑
๏ เดี๋ยวลม เดี๋ยวฝนร่ำ...................รุกกระหน่ำ กระแสหนุน
เดี๋ยวพัด
เดี๋ยวสาดพรุน...................พนัสดุล โดนทำลาย
๏ พายุ
ผันสู่เหย้า.........................โพยมเศร้า สุรีย์หาย
ความเย็น
ชื้นเค้นกราย....................สยายทั่ว ทั้งอรพี(อรพี=แผ่นดิน)
๏ หยาดฝน จลจากฟ้า...................ร่วมธารา
ประสานศรี
หลั่งตรง
ลงนที.............................ชีวีหลาย ใช้แบ่งปัน
๏ โลกา
ผลประโยชน์....................ความรุ่งโรจน์ ประโมทย์สรร
มากมี
แม้ชีวัน...............................ทั่วกันได้ ใช้-อยู่-กิน
๏ หากแต่
แห่แหนเห็น-..................แก่ตัวเป็น เช่นถวิล
หมายจอง
ครองแผ่นดิน..................สินทรัพย์ตวง ห่วงแต่ตน
๏ โลกใหญ่
ทั้งใบก็.......................มิเพียงพอ ต่ออกุศล
ของคน
แค่บางคน..........................วิกลเกิน เพลิดเพลินไกร
๏ เสาะทรัพย์
ขับ(เคลื่อน)ชีวิน.........เสาะที่ดิน เอื้ออาศัย
ที่เหลือ
เผื่อแผ่ไป..........................ให้ดื่นคน ได้ดลครอง
๏ มั่งมี
ค่านิยม..............................จะระดม ความเศร้าหมอง
เหลื่อมล้ำ
สูง/ต่ำตรอง.....................ช่องทางแข่ง แบ่งชั้นชน ฯ
๒๙ กันยายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น