ชีวิตคนเราก็เท่านี้ : กลอนหก
๏ พี่น้อง ผองเพื่อน
เกลื่อนตา..................ต่างมา ฌาปน กิจศพ
คน(ที่)รัก จากไป
ไกลภพ........................ประสบ ก่อนกาล อันควร
๏ น้ำตา ต้องพรั่ง
หลั่งริน........................ได้ยิน ดั่งเสียง โหยหวน
วิโยค โศกศัลย์
รัญจวน...........................ให้ชวน ร่ำน้ำ ตานอง
๏ เหตุการณ์ ผ่านตา
ปรากฎ.....................เป็นบท บาทกรรม ตามสนอง
สุข/ทุกข์ รุกล้ำ
ทำนอง.............................กฎธรรม์ ครรลอง ต้องตาม
๏ อย่าได้ ยึดมั่น
ถือมั่น............................สิ่งอัน มิอาจ หยุด/ห้าม
อย่าไป เผลอจิต
ติดตาม...........................กับความ เป็นสัจ อนัตตา
๏ สูญเสีย พละ
เปล่าประโยชน์..................กับการ ลุกโลด ตัณหา
สิ่งใด
จะไป/จะมา....................................ย่อมตาม สัจจา หา(ใช่)ใจ
๏ ระวัง กรรม(ของ)ตน
ดีกว่า.....................ซื่อตรง จงอย่า สาไถย
ประณีต สุจริต
จิตใจ.................................อย่าใฝ่ ทุจริต จิตจล
๏ ทำดี (ทุกที่)ที่มี
โอกาส.........................จงอย่า ประมาท อกุศล
กิเลส ตัณหา
ระคน...................................จะดล ทำบาป ดับ(ความ)ดี
๏ ไตร่ตรอง ชีวา
อย่าเขลา........................คนเรา ก็เพียง เท่านี้
ดำรง คง(ชีพ)ไม่
กี่ปี.................................ก็กลาย เป็นผี ธุลีดิน ฯ
๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น