ปัญหาคือแบบฝึกหัด : กลอนเจ็ด
๏ เมื่อกรรม ตามทัน
ชีวันขัด...............สารพัด อัศจรรย์ สบปัญหา
(แม้แต่)สิ่งที่ ชีวี
เคยปรีดา..................ก็ยัง ร้างรา ไร้อารมณ์
๏ ทบทวน หวนหา กรรมอดีต..............ความจำ
คร่ำรีด คิดไม่สม
บาปที่ เคยทำ
ทรามระทม....................มิเคย เลยคม เทียบกรมใจ
๏ หรือเป็น เวรกรรม ทำชาติก่อน
?........ชาตินี้ เพิ่งย้อน ร้อนยลให้
จะหลบ จะเลี่ยง
สักเพียงใด..................เวรยัง ว่องไว ไล่ตามทัน
๏ ยิ่งจิ ตั้งใจ
ไม่ทำบาป......................เข็ดหลาบ ทุกข์โศก วิโยคศัลย์
ปรารถนา จะไป
เกิดไกวัล.....................สวรรค์ ชั้นฟ้า ละโลกีย์
๏ วิถี ชีวา
พบอุปสรรค........................ทุกข์หนัก เท่าใด ให้โศกศรี
วิถี จริยา
ธรรมจารี...............................ยังคง โสภี เปรมปรีดา
๏ ยิ่งมี เคราะห์กรรม
ความลำบาก..........ยิ่งบาก ยิ่งบั่น สู้ฟันฝ่า
ยิ่งได้ ฝึกฝน
กุศลดา............................ได้ผล ยิ่งกว่า สามัญการณ์
๏ ฝึกใจ ให้จัก
จงหนักแน่น...................คิดให้ โลดแล่น เห็นแก่นสาร
ฝึกกาย ให้แกร่ง
แรงบันดาล...................เดินผ่าน วิกฤติ ชีวิตไป
๏ ถึงยาม คับขัน
เกิดปัญหา...................จะได้ รู้ว่า (ใคร)กล้าแค่ไหน ?
อุปสรรค หนักหนา
คืออะไร ?..................แบบฝึกหัด ใช่ไหม ? ใคร่ครวญดู ฯ
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น