คนชั่วมีตนเป็นศัตรู : กลอนหก
๏ เดือนกุมภาฯ
อากาศเย็น.................คราวหนาวเว้น เร้นไพรสณฑ์
หลากพฤกษา
ลานผจญ.....................ใบแห้งหล่น ทับท้นกัน
๏ ใบหูกวาง
ต่างเปลี่ยนสี...................ร่วงธรณี ที่เปลี่ยนผัน
ส่งสัญญาณ์
ว่าเหมันต์........................จักจรปัน จรัลไป
๏ ใบสีแดง
ที่แห้งกรอบ.....................ตกรายรอบ โคนต้นใหญ่
ทิ้งกิ่งก้าน
ร้างลาญไกล......................ยังจิตให้ ไร้เบิกบาน
๏ เฉกคนชั่ว
มัวเมาโฉด.....................มิเห็นโทษ โหดเหี้ยมหาญ
คิดชั่วช้า
ใคร่สามานย์.........................สนุกสนาน เป็นพาลชน
๏ สัจจาธรรม
กรรมาถ่อง....................มิบกพร่อง สนองผล
ทุกข์วาดเดช
เทวษดล........................ต้องอับจน ตนชะตา
๏ สรรเภทภัย
มาใส่ตัว.......................เพราะเมาชั่ว มัวฉลหา
มองเห็น(ความ)เขลา
เบาปัญญา...........โศภิตตา งามสะคราญ
๏ จึงมีตน
เป็นศัตรู............................เวรกรรมสู่ กรูเสกสาน
มีชีวาตม์
ชาติสามานย์.........................เพื่อเผาผลาญ ชนม์บรรลัย
๏ มีสมอง
เพื่อคล่องคิด......................ทางทุจริต มิจฉาไถย
มีชีวา เพื่ออะไร
?...............................ประโยชน์ให้ ไม่หวนเคย ฯ
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น