โอกาส : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏ ................................หน้าหนาว
ไม่หนาว
เพราะไร้
ลมหนาว.............จากทาง ทิศเหนือ
ลมตะ
วันออก..................บอกเล่า ชาวเรือ
ว่าฝน
ยังเฝือ...................ทุกเมื่อ เชื่อวัน
๏ ................................ทะเล
เกรี้ยวกราด
ลมฟ้า
อากาศ..................ยากจัก คาดฝัน
บางครั้ง
คลื่นเรียบ............เทียบกระ จก;พลัน
แรงลม
โถมถลัน...............อัศจรรย์ พรรณนา
๏ .................................ชีวี
นี้สั้น
จงรู้
จักสรรค์.....................รู้จัก รักษา
จงรู้
จักใช้.........................อย่าให้ ไคลคลา
อย่างไร้
คุณค่า...................ถ้าเรา เข้าใจ
๏ ..................................เพราะมี
เก่ากรรม
ที่เรา
เคยทำ......................(แต่)รำลึก ไม่ได้
ดี-ชั่ว
มัวเมา.......................คละเคล้า กันไป
จึง(ต้อง)มา
เกิดใหม่............(เพื่อ)ชดใช้-ชื่นชม
๏ ...................................และเป็น
โอกาส
ให้เรา
สามารถ....................พิเคราะห์ เพาะบ่ม
เลือกกระ
ทำกรรม................ตามความ นิยม
ให้สุข
ให้สม........................ภิรมย์ ชีวา
๏
....................................ให้สร้าง โอกาส
ไปสู่
ภพชาติ.......................พิลาส ปรารถนา
ภพที่
สุขสันติ์......................สวรรค์ ชั้นฟ้า
เทวี
เทวา...........................สุทธา ดาวดึงส์
๏ ....................................และไม่
ปิดกั้น
ใครฤา
ดื้อรั้น.......................ถวัล ทะลึ่ง(ถวัล=หยาบ)
ก่อกรรม
ทำเวร....................เป็นตาม คำนึง
อบาย
ไปถึง........................ซึ่งทุกข์ อุกฉกรรจ์ ฯ
๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น