ขาดเธอฉันคงขาดใจ : กลอนเจ็ด
๏ รูปสวย รวยศรี
บริสุทธิ์...................ประดุจ อวตาร์ จากสวรรค์
ลักษณ์ล้ำ จำเริญ
เกินจำนรรจ์..............รัญจวน ชวนฝัน ทุกวันคืน
๏ กลิ่นหอม กล่อมให้ ใคร่โหยหา.........ปรารถนา
ประพัทธ์ ไม่อาจฝืน(ประพัทธ์=ผูกพัน)
อบอวล ยวนแย้ม
ช่างแช่มชื่น...............ยั่งยืน วิญญาณ์ เสาวคนธ์
๏ เสียงใส ไพเราะ เพาะเสน่ห์..............มิเร
รวนรัก สมัครล้น
ติดตรึง จิตติ นิรมล.............................เลอล้น รัตนา มโหรี(รัตนะ=ของทีมีค่ามาก)
๏ สัมผัส สรรพางค์
สะอางอุ่น...............ละมุน ละไม ไร้บัดสี
ซาบซึ้ง ซ่านทรวง
ดวงฤดี....................ไม่มี ใดเทียบ เปรมเปรียบทาน
๏ ขอร่วม ทัศนีย์
ถึงที่สุด.....................จวบหยุด ชีวา อวสาน
รักเดียว ใจเดียว
เด็ดเดี่ยวปาน...............ชั่วกัป ชั่วกาล ฉันรักเธอ
๏ ขาดเธอ ฉันคง
ต้องขาดใจ................สุขได้ ด้วยใกล้ ชิดเสมอ
คณานับ สรรพล้น
สิ่งปรนเปรอ................ล้วนมา จากเธอ มิเผลอใจ
๏ เธอคือ ธรรมชาติ
พิลาสรส.................ศรีส่ง อลงกต แสนสดใส
บ่อเกิด
ชีวิต ประกฤติวัย........................ตลอดไป ตลอดกาล (ละ)นานมี(ประกฤติ=ความเป็นไปตามธรรมดา)
๏ ขออยู่ ดูแล
และรักษา.......................บูชา ค่าคุณ พิบุลศรี(พิบุล=กว้างขวาง,มาก)
เพื่อความ
สมัต สวัสดี............................แด่ทุก ชีวี นิรันดร ฯ(สมัต=บริบูรณ์)
๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น