คิดให้ไกล
ปลอดภัยไว้ก่อน : กลอนคติชีวิต
๏ (ดอก)โมกสะคราญ พิมล
สุคนธกลิ่น..........ภุมริน บินรุม เกาะกุมเห็น
หอมจรุง
ฟุ้งขจร ตอนยามเย็น.......................พาหน้าร้อน ผ่อนเป็น เช่นอภิรมย์
๏ สีขาวสุทธ์ ผุดผาด
สะอาดสะพรั่ง...............หาได้ยั้ง อยู่ยง ประสงค์ประสม
วันสองวัน
พลันเหี่ยว ก็เซียวก็ซม...................ร่วงทับถม รมย์สิ้น ระดินระดอน
๏ ดอกโมกงาม ยามนี้
มีเหตุผล.....................เมื่อถึงครา หน้าฝน แตกต้นอ่อน
จากเมล็ด-ดอกหลาย
ในหน้าร้อน....................ยลสะท้อน ย้อนเห็น เป็นหลักธรรม
๏ เรื่องชีวิต คิดไว้
ไกลข้างหน้า.....................วางมรรคา อนาคต หมดจดค้ำ
ให้พอเหมาะ
พอดี ชีวาดำ-............................เนินสอดคล้อง ต้องตาม กำลัง-วัย
๏ ยังเติบโต โภชนา
เน้นอาหาร.....................ศึกษาสาน วารเยาว์ เอาใจใส่
ไม่ปล่อยปละ
สาละวน จนเลยวัย.....................สายเกินไป จะไม่อาจ พัฒนา
๏ อาชีวะ เลี้ยงตน
จนอยู่รอด.........................คิดตลอด ครอบครัว ตัวเผื่อหา
ออมเก็บไว้
ยามไข้แล แก่ชรา.........................หนี้สินอย่า ขยันก่อ บ่เป็นการ
๏ ชีวิตใช่ สิ้นขาด
แค่ชาตินี้...........................ชาติหน้ามี คติสัจ วัฏฏ์สงสาร
กฎแห่งกรรม
ตามสนอง ครรลองลาน................ควรคิดอ่าน สร้างบุญ เพื่อจุนเจือ
๏ คิดให้ไกล ไปให้
ปลอดภัยเถิด....................จะประเสริฐ เจิดจรัส พิพัฒน์เหลือ
กุศลจิต กฤดา
สาธุเครือ.................................สวัสดิเอื้อ เผื่อแผ่ แก่โลกเอย ฯ(กฤดา=ที่ทำไว้)
๙ มีนาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น