น้ำใจ : โคลงสี่สุภาพ
๑. ดอกตะขบบานคล้อย...............คิมหันต์
ครารุ่งอรุณครัน..........................เบิกฟ้า
แสงทองส่องไพรสัณฑ์................อบอุ่น
สุนทรบัญชรท้า..........................ทายร้อนทอนฤดู
ฯ
๒. ลมพัดโบกใบพลิ้ว....................เพียงพร
กิ่งไกวอยากไคลจร......................เยี่ยมฟ้า
พฤกษชาติพิลาสสร.....................สบสถิต
ชุบชีวิตคณาหล้า.........................ชุ่มชื้นชนม์เชวง
ฯ
๓. แดดสาดแสงส่องไล้.................ไพรสณฑ์
ลมพัดพสุธาดล...........................ดับร้อน
เมฆาแบ่งปันฝน..........................ชลฝาก
มหาสมุทรระเหยย้อน...................สู่ฟ้าสุทธาศัย ฯ(สุทธาธร=สุทธ์+อาศัย)
๔. ชายเฒ่าขอซื้อเหล้า..................เมามาย
แต่เจ้าของไม่ขาย........................(เฒ่า)เครียดให้
เพราะ(คนขาย)ห่วงสุขภาพกาย.......แก่เฒ่า
เงินกลับไม่อยากได้......................โอบอ้อมอารี
ฯ
๕.
มิใช่เลือดใช่เนื้อ.......................เชื้อไข
หากมีความห่วงใย........................ไม่เว้น
โลกจึงน่าอาศัย............................สุขสู่
เอ็นดูกันและกัน;เร้น......................เล่ห์ร้ายฤทัยฉล ฯ
๖. มิหวังเพียงผลได้.......................ตอบแทน
จิตใจประเสริฐแสน........................เปี่ยมล้น
น้ำใจไม่ขาดแคลน........................เอ่ออิ่ม
ยลเยี่ยมเทียมเทพท้น....................โปรดหล้าศรัทธาใส
ฯ
๕ มีนาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น