สายรุ้ง : กลอนคติชีวิต
๏ ฝนโปรย โรยบิน ประทินบ่าย.............เบาบาง
พร่างพราย ขจายฟุ้ง
ละเอียด ละออง
ฟ่องจรุง.....................สูรย์แสง แปลงรุ้ง ปรุงระวี
๏ สายรุ้ง สูงล้ำ
ข้ามขอบฟ้า................บริสุทธิ์ สะดุดตา ประภาศรี
งามเคียว
เรียวโค้ง รงค์รุจี.....................จำรัส ทัศนีย์ จิรนนท์(จิรนนท์=จิร-+นนท์)
๏ รจเรข เสกสรรค์
ปานชีวิต.................วิจิตร วัฒนา โอฬาร์ผล
ปรากฏ
เป็นอยู่ สู้ดิ้นรน.........................จวบจน สิ้นวัย ชีพวายวาง
๏ เป็นจริง สิ่งสรรพ
กลายกลับสูญ.........ปวงเลิศ เทิดทูน จำรูญ->ร้าง
ที่สุด
จุดหมาย ณ ปลายทาง..................ทุกอย่าง จางหาย (เหมือน)ไม่เคยมี
๏ ทรัพย์สิน ยศถา
บรรดาศักดิ์...............ของรัก หวงแหน แสนสุขี
ยามเมื่อ มรณา
มาราวี...........................ย่อมหนี มิพ้น ยลจากจร
๏ ตัวกู ของกู
เคยสู่ขาน........................อันตรธาน ลาญลับ ไม่กลับย้อน
สังขาร์ กายิน
เคยกินนอน.......................แข็ง(ปาน)ขอน ท่อนไม้ ไร้วิญญาณ
๏ สัมพันธ์ สัญญา
มลายหมด.................ปรากฏ สุญญา ปฏิสาร(ปฏิสาร=ปฏิ+สาร)
คติ ชีวิต
พิสดาร...................................เปรียบปาน สายรุ้ง รุ่งระวี
๏ สายรุ้ง ฟุ้งงาม
จดจำใจ......................สูรย์ไร้ สายฝน จลจากหนี
ท้องฟ้า
ว่างเปล่า ราวไม่(เคย)มี...............รัศมี สีสัน บรรเจิดเอย ฯ
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๗
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น