หยาดเหงื่อแรงงาน : โคลงสี่สุภาพ
๑. อากาศแสนอบอ้าว..................อวลไฉน
แดดส่องสาดปราดไป.................ปลุกร้อน
คน-สัตว์เลี่ยงหลบใน..................เนาร่ม
เหงื่อโทรมทอนแรงย้อน..............ดื่มน้ำดับระหาย
ฯ
๒. หยาดเหงื่อจากการใช้..............แรงงาน
ยืดอายุสังขาร............................ยืนยั้ง
โรคภัยไม่คืบคลาน......................เบียนเบียด
อย่าเดียดฉันท์หยันรั้ง..................เหงื่อ=น้ำทิพย์ชโลม ฯ
๓. มากกว่าโหมมุ่งได้...................เงินตรา
" งาน " คือแหล่งนันทนา.............การให้
แบบฝึกหัดปัญญา.......................ปฏิบัติ
สวัสดิสนุกใกล้............................เล่น+รู้อุดมศรี
ฯ
๔.
ผ่านงานมิมอบแม้.....................ปริญญา(บัตร)
แต่ผลงาน=สัญญา.......................เปรียบได้
ประสบการณ์ปานวิชา....................สำเร็จ
เผด็จวิเศษสมให้..........................ชุบเลี้ยงชีวัน
ฯ
๕. เสียเวลาเพราะ(ทำ)งานไซร้........ไป่มี
งานช่วยชูชีวี................................เลิศล้ำ
วันวารผ่านอย่างพี.........................คุณค่า
ความปริสุทธิ์จุนค้ำ........................สุขได้สบายสนอง
ฯ
๖. ผลงานรองเรืองสร้าง..................ศักดิ์ศรี
บริการสาธารณ์ดี...........................ก่อเกื้อ
ประเสริฐบุญบารมี..........................สมบัติ
อัศจรรย์สวรรค์เอื้อ.........................ไป่แพ้บุญใด
ฯ
๗. ขอเพียงทำงานให้......................สุจริต
มิโฉดฉลกลคิด..............................ชั่วช้า
เสมอมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์.........................ปกปัก
ปกเกศ ;
เทวษว้า...........................วุ่นไร้ฤทัยสม ฯ
๓๑ มีนาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น